Blogi

Wojciech Starzyński, 20 Lipiec 15, komentarze (0)

Mówimy nie! szkole bez rodziców!

Kiedy w 2007 roku (w okresie rządu premiera Jarosława Kaczyńskiego) Sejm RP uchwalił nowelizacje ustaw: o systemie oświaty i Karta Nauczyciela, wprowadzając do prawa oświatowego rozwiązania wyposażające rodziców i ich reprezentantów: rady rodziców w realną możliwość oddziaływania na szkoły własnych dzieci, środowiskom rodzicielskim skupionym wokół Fundacji "Rodzice Szkole" wydawało się, że nareszcie, po blisko 20-letniej batalii, zaczyna się uspołecznianie polskiej oświaty. Niestety, te oczekiwania szybko ostudziła minister Katarzyna Hall oraz jej następczynie: Krystyna Szumilas i Joanna Kluzik-Rostkowska. Wszystkie trzy panie ministry, co prawda niejednokrotnie deklarowały poparcie dla różnych działań rodziców, ale czas pokazał, że były to zabiegi czysto PR-owskie, za którymi nie szły żadne konkretne działania.
 

Jerzy Lackowski, 04 Kwiecień 16, komentarze (1)

Dobra (?) zmiana w oświacie

Od początku swej pracy na stanowisku ministra edukacji narodowej pani Anna Zalewska stwarza wrażenie, że zamierza dokonać generalnych zmian w polskiej oświacie. W kolejnych wypowiedziach przedstawia rozmaite pomysły, czyniąc to zresztą z niezachwianą pewnością posiadania recepty na skuteczne rozwiązanie wszystkich oświatowych polskich problemów. Jednak poważna i spokojna analiza jej wypowiedzi i pomysłów nie nastraja optymistycznie. Trudno bowiem doszukać się w nich precyzyjnie zakreślonego celu oraz spójnej strategii działań. Obecna minister edukacji neguje w istocie kluczowe zmiany, do jakich doszło w polskiej oświacie po 1990 r. i można odnieść wrażenie, iż najchętniej przywróciłaby istniejący wcześniej system oświatowy. Najbardziej wyraziście jest to widoczne w jej pragnieniu ograniczenia dotyczących oświaty kompetencji samorządów oraz niechęci do wszelkich obywatelskich inicjatyw edukacyjnych m.in. do edukacji domowej i prowadzenia szkół publicznych przez podmioty niepubliczne. Najbliższy jest jej model centralnie zarządzanej oświaty, z maksymalnie ograniczoną autonomią szkół. Szkoda, że nie rozumie ona, iż podjęta przez nią próba wzmacniania etatyzmu w naszym szkolnictwie przyniesie dalsze pogłębienie kryzysu polskiej oświaty.
 

Julian Piotr Sawiński, 07 Kwiecień 16, komentarze (0)

Kim ma być nauczyciel specjalista?

Nauczycielski awans zawodowy tylko w jakimś stopniu spełnia swoje cele. Jest krytykowany z różnych stron. Oto nowy pomysł MEN, aby wprowadzić 6 stopnień awansu – nauczyciela specjalisty. Kto jest specjalistą? Jaki powinien być nauczyciel specjalista?
 

Marcin Karpiński, 03 Październik 15, komentarze (0)

Co by tu jeszcze…? Kilka refleksji na temat sprawdzianu szóstoklasisty

Mam nieodparte wrażenie, że oświatą zajmują się dokładnie ci politycy, którzy się na niej najmniej znają. Czego się nie dotkną, natychmiast zmieniają, tyle że w zupełnie co innego niż król Midas.
 

Tomasz Tokarz, 23 Październik 15, komentarze (0)

Liderzy edukacyjnej zmiany

Niczego nie zmienisz walcząc z otaczającą Cię rzeczywistością. By zmienić ją zbuduj nowy model, który sprawi, że obecny stanie się przestarzały.

(Bukminster Fuller)

Od wielu miesięcy w polskim dyskursie pedagogicznym trwa intensywna debata dotycząca wizji szkoły na miarę XXI wieku. Zaryzykuję tezę, że mimo sporów odnośnie konkretnych rozwiązań dydaktycznych czy wychowawczych, w zasadniczych kwestiach zarysowuje się zgodność. Wiemy mniej więcej, czego potrzebujemy dla naszych dzieci.
 

Tomasz Małkowski, 25 Październik 15, komentarze (0)

Niech politycy przestaną majstrować przy edukacji... Mój przedwyborczy głos

Zacznę od diagnozy. Finanse: w latach 2000–2011 Polska zredukowała budżet oświaty z 5,6% do 5,46% PKB. W tym samym czasie 28 państw OECD zwiększyło wydatki na edukację. Na przykład Finlandia, której systemem oświatowym zachwyca się cały świat, podniosła nakłady z 5,65% do 6,47% PKB. Pod względem wydatków na edukację zajmujemy zaszczytne 26. miejsce wśród 33 państw OECD (w zestawieniu brak Grecji).
 

Witold Kołodziejczyk, 02 Listopad 15, komentarze (0)

Spór o gimnazja sporem o wizję edukacji?

Mam wrażenie, że machina ministerstwa edukacji istnieje sama dla siebie. Aby uzasadnić potrzebę swojego istnienia urzędnicy produkują masę nowych obowiązków dla dyrektorów i nauczycieli tworząc rozbudowany system kontroli oraz nadzoru. Podobne wrażenie odnoszę w kontekście wypowiedzi na temat likwidowania gimnazjów. W dyskusji o ich znaczeniu i miejscu w systemie nowoczesnej edukacji wynika, że szkoły funkcjonują po to, aby nauczyciele mieli pracę.
 

Jarosław Pytlak, 12 Kwiecień 16, komentarze (0)

Rozmyślania o dobrej zmianie

W ciągu krótkiego czasu z trzech niezależnych źródeł dotarła do mnie informacja, że przyszła struktura polskiego szkolnictwa, ta po „dobrej zmianie”, jest już podobno przesądzona i przyjmie formułę 4+4+4+4. Kolejne czwórki mają oznaczać lata spędzane w przedszkolu, szkole podstawowej (nazywanej już nawet elementarną), gimnazjum i liceum. Oczywiście moje źródła mogą się mylić, ale sam fakt, że na giełdzie informacji powyższa koncepcja żyje już własnym życiem, nadaje jej pewne znamiona prawdopodobieństwa. Tym bardziej, że z punktu widzenia władz jest po prostu genialna. Naprawdę! Nie jest łatwo jednocześnie mieć jabłko i zjeść jabłko, a to rozwiązanie zapewnia jedno i drugie.