Blogi

Szymon Konkol, 10 Listopad 13, komentarze (0)

Zapomniana edukacja

Czy ktoś jeszcze pamięta że w Polsce funkcjonuje równoległy system kształcenia zawodowego? Młodzież zaniedbana, o zmniejszonych szansach życiowych, pochodząca ze środowisk niedostosowanych społecznie, w dużej części patologicznych wręcz kryminogennych - z rodzin dysfunkcyjnych - niepełnych, zubożałych, poszukująca instytucjonalnego wsparcia i opieki, wymagająca oddziaływań wychowawczych i kształcenia zawodowego warunkującego samodzielny start w dorosłe życie. Młodzież potrzebująca tego typu wsparcia jest rekrutowana do jednostek OHP, których celem jest zapewnienie aktywizacji społecznej i zawodowej oraz udział w różnego rodzaju zajęciach o charakterze opiekuńczo – wychowawczym organizowanych przez wykwalifikowaną kadrę pedagogiczną.

Rafał Bakalarczyk, 02 Październik 14, komentarze (0)

Częściowa ulga i nowe trudności: dla rodzin niepełnosprawnych uczniów

Początek roku to dla rodziców dzieci z niepełnosprawnością z jednej strony ulga, z drugiej początek problemów, nowe źródła stresów i niedogodności.
 

Aleksander Lubina, 13 Marzec 14, komentarze (0)

Na noże: Oświata wyheblowana

Właściwie to tytuł miał brzmieć: Oświata sheblowana. Ale to nowotwór językowy. Niestety - adekwatny dla omawianego zjawiska. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych wieku XX. cichutko, po kątach mówiono: urawniłowka, glajchszachtowanie. Niektórzy jeszcze dobitniej się wyrażali: Może być g..., byle równo. Czterdzieści lat temu studia wyższe kończyło kilka razy mniej osób, a maturę zdawało cztery razy mniej uczniów niż obecnie. Już wtedy przeszkodą dla socjalistycznego przechodzenia ilości w jakość było zbyt nieliczne grono poważanych profesorów, a tym samym adiunktów i asystentów. Uruchomiono nabory uczniów typowanych przez szkoły (kierunek dowolny, kierunek deficytowy, kierunek pedagogiczny), nabory laureatów oraz punkty za pochodzenie. Skrócono studia magisterskie z 5 do 4 lat. Wykładowcami zrobiono i adiunktów i docentów. Tworzono nowe uczelnie. Ilość rosła... Równocześnie szeptano: urawniłowka, glajchszachtowanie. Przypomniano sobie powiedzenie: Nie pomogą szczere chęci... 

Wojciech Klicki, 05 Luty 14, komentarze (0)

Uśpiony system informacji oświatowej

Zdaniem Ministerstwa Edukacji Narodowej centralne gromadzenie danych o wszystkich uczniach i nauczycielach jest niezbędne do sprawnego zarządzania oświatą, zwłaszcza – dzielenia pieniędzy. Dlatego w kwietniu 2011 r. uchwalono ustawę tworzącą nowy system informacji oświatowej (SIO). Jednak 1 stycznia 2014 r. z inicjatywy MEN zaczęła obowiązywać nowelizacja, która odkłada wejście w życie nowego SIO. Okazało się, że projektowany system jest wadliwy i konieczne jest wydłużenie funkcjonowania starego, który... ma być teraz wzorcem do weryfikacji prawidłowości danych zawartych w nowym SIO.

Karolina Krzysik, 11 Październik 13, komentarze (0)

Odczarować dziecięcą depresję

Depresja powoli staje się chorobą społeczną i zaczyna jawić się jako jeden z najbardziej istotnych zdrowotnych problemów na świecie. Już przeszło osiem lat temu Światowa Organizacja Zdrowia alarmowała, że choroba ta dotyka coraz więcej osób. Także w Polsce odsetek osób zmagających się z depresją systematycznie wzrasta. Z depresją zmaga się już co dziesiąty dorosły Polak, wzrasta też liczba zachorowań wśród dzieci i młodzieży, głównie wskutek bardzo szybkiego rozwoju cywilizacyjnego i rosnących wraz z nim wymagań, jakie stawia dzieciom rzeczywistość. Wymagań, którym młodzi ludzie często nie są w stanie sprostać.

Grzegorz D. Stunża, 28 Październik 15, komentarze (1)

Zsieciowani, zabawieni, zagubieni...

Narodowy Instytut Wizualny rozpoczął cykl wykładów i warsztatów dla rodziców pod hasłem „Zrozumieć pokolenie Z”. Miałem przyjemność wygłosić wykład podczas pierwszego spotkania, poprowadzonego przez Annę Derwich i Grzegorza Krause, które zatytułowałem „Generacja Z: zsieciowani, zabawieni, zagubieni”.
 

Jarosław Kordziński, 14 Sierpień 14, komentarze (0)

Zrób, żeby twoje życie miało sens

Stan Twojego życia jest niczym innym, jak odbiciem stanu Twojego umysłu.

/W. Dyer/

Jednym z najbardziej popularnych pojęć używanych przez gimnazjalistów jest wyrażenie "bez sensu". Z podobnym zadowoleniem tą samą frazą posługują się rozmaici ludzie, którzy uważają, że z różnych powodów im w życiu nie wyszło. Przyczynami takiego podejścia do własnego życia jest na ogół roszczeniowe i pozbawione głębszej refleksji myślenie w kategoriach "należy mi się", "wszyscy to mają więc ja też powinienem mieć". W jednym i drugim przypadku mamy do czynienia z myśleniem życzeniowym pozbawionym świadomości związku efektów z uprzednio założonymi celami. Więcej, z brakiem rozróżnienia tego co jest celem, od tego co jest marzeniem, roszczeniem czy inną niczym nieuzasadnianą nadzieją, że to o czym myślimy należy nam się w sposób bezwarunkowy.

Beata Majewska, 25 Wrzesień 15, komentarze (1)

Edukacja bez szkoły - Arno i Andre Stern

Jaki ojciec taki syn. W pewnym aspekcie tak – obaj mają w sobie niewyobrażalną wyjątkowość, niewyobrażalną miłość i niewyobrażalną pasję do życia. Są moim natchnieniem, kiedy powątpiewam w swoją drogę i obrażam się na Boga. Ich życie jest dla mnie świadectwem autentyczności. Sternowie sterują własnym życiem, wystarczy wiedzieć, kim chce się być i mieć odwagę robić to, co się kocha.