Blogi

Jarosław Bloch, 05 Październik 16, komentarze (0)

Fińska bajka

Oglądałem wczoraj na kanale Planete+ program pt. „Nasze jutro”. Końcówka była poświęcona edukacji, a ściślej fińskiej szkole, która jest często podawana za modelowy przykład edukacyjnych rozwiązań. Zwróciłem na to uwagę, bo na fińskie rozwiązania powoływali się też obecni reformatorzy (Finowie mają system 8+4). Wypowiadał się tam fiński nauczyciel, a to co mówił sprawiło, że szybko sięgnąłem po kartkę i długopis, by zapisać kilka zdań z jego wypowiedzi, które powinny naszym reformatorom dać do myślenia, bo coś co wygląda podobnie wcale nie musi u nas działać na tych samych zasadach. Niby ta sama bajka, a jakże inna. Co poruszyło mnie w tym co mówił mój kolega po fachu?
 

Tomasz Małkowski, 04 Październik 16, komentarze (0)

Co dzieci noszą w szkolnych plecakach? I dlaczego tak dużo?

Napoleon mawiał, że każdy z jego żołnierzy nosi w tornistrze buławę marszałkowską. A co dźwigają nasze dzieci?
 

Jerzy Lackowski, 03 Październik 16, komentarze (0)

Oświatowe iluzje reformatorów ´2016

Prezentując w piątek 16.09. projekty nowych ustaw oświatowych minister edukacji Anna Zalewska stwierdziła, że system wprowadzony w 1999 r. nie sprawdził się, gdyż: gimnazja nie wyrównują szans edukacyjnych, powstały gimnazja lepsze i gorsze oraz gimnazja nie podnoszą jakości kształcenia (https://men.gov.pl/wp-content/uploads/2016/09/16.09.2016_prezentacja_konferencja_men_prawo-oswiatowe-2.pdf).
 

Marzena Żylińska, 01 Październik 16, komentarze (0)

Gdy nieuświadomione traumy z dzieciństwa piszą za nas historię naszego życia…

Czytając książkę „Świadome rodzicielstwo” (Daniel J. Siegel, Mary Harzell, Wydawnictwo MIND 2015) zastanawiam się, na ile opisane przez autorów problemy rodziców, można odnieść do nauczycieli. Daniel J. Siegel to psychiatra, który zgłębiając naturę problemów powstających na linii rodzic – dziecko, dochodzi do wniosku, że ich przyczyną są wyniesione przez dorosłych z ich dzieciństwa traumy i nieprzepracowane problemy. Jednak nikt nigdy nie nauczył nas zaglądania w głąb siebie, nie mamy zwyczaju analizowania własnych emocji czy reakcji.
 

Jarosław Bloch, 29 Wrzesień 16, komentarze (0)

Ciemne lata nauki

Mieliśmy już w historii świata ciemne wieki średniowiecza. W pewnym kraju nadchodzą teraz ciemne lata nauki, w których wiedza przyrodnicza nie będzie już tak istotna jak dotąd. Tamte ciemne wieki ludzkość przetrwała, dzisiaj strzelamy sobie w kolano. Ziemię zamieszkuje ponad 7 mld ludzi (ta liczba ciągle wzrasta), a największe problemy, z którymi dziś zmaga się ludzkość, wynikają właśnie z lekceważenia problemów środowiska. Bez gruntownej wiedzy przyrodniczej problemów tych nie zrozumiemy, zbagatelizujemy je i przez to ich nie rozwiążemy. Co to za kraj, w którym lekceważy się wiedzę przyrodniczą? Co to za kraj, w którym wyrzuca się przedmioty przyrodnicze z egzaminu podsumowującego osiem lat edukacji? To Polska właśnie.
 

Jarosław Pytlak, 27 Wrzesień 16, komentarze (0)

Zabezpieczenia buduje się w głowach

Minęły już trzy miesiące od wystąpienia pani minister Zalewskiej w Toruniu i ogłoszenia przez nią planów „dobrej zmiany” w edukacji. Mimo wakacyjnej pory owo exposé zostało sumiennie skrytykowane przez wielu komentatorów, w tym także niżej podpisanego. Bóg mi świadkiem i Czytelnicy kwartalnika „Wokół szkoły” także, że byłem daleki od entuzjazmu w ocenie działań poprzednich ministrów edukacji, ale zmiany, na które dopiero się zanosi, do tradycyjnego już braku całościowej i perspektywicznej wizji rozwoju systemu edukacji dokładają obietnicę solidnego zamieszania, które uderzy w uczniów, nauczycieli i rodziców.
 

Julian Piotr Sawiński, 25 Wrzesień 16, komentarze (0)

O szkolnym życiu bez nagród i kar

Żywe zaciekawienie budzi wychowanie bez ocen, nagród i kar. Czy jest ono innowacją - dobrą innowacją? Szkolne wychowanie i szkoła potrzebują innowacji, które pomogą zwiększyć skuteczność edukacji. Czy wychowanie bez kar i nagród może podnieść jej skuteczność? Czy jest ono jedynie kolejnym głośnym i nieudanym eksperymentem? Czy w szkole, pracy i w życiu w ogóle, można obyć się bez nagród i kar? 
 

Marzena Żylińska, 22 Wrzesień 16, komentarze (0)

Dlaczego wciąż boimy się szkoły dającej radość?

Jeżeli umiecie diagnozować radość dziecka i jej natężenie, musicie dostrzec, że najwyższą jest radość pokonanej trudności, osiągniętego celu, odkrytej tajemnicy. Radość tryumfu i szczęścia samodzielności, opanowania, władania.

To Janusz Korczak.