Do niedawna myślałem, że nadzieja polskiej oświaty tkwi w młodych nauczycielach. Wychowanych w epoce cyfrowej, otwartych na świat, bez kompleksów patrzących na zachód, znających języki, śmiało wyrażających swe poglądy i żądania, rozumiejących dzisiejszą młodzież bardziej niż nauczyciele z poprzedniego, mojego pokolenia. Myliłem się. Zawsze wtłaczałem ich w swój schemat myślenia… I przyznaję, to był błąd. Kilkanaście potyczek słownych na forach internetowym uświadomiło mi, że oni są zupełnie inni niż ja, mają inne priorytety. To dobrze dla nich, bo nie pozwolą sobą pomiatać jak wielu nauczycieli w średnim i starszym wieku. Źle dla oświaty, bo kto będzie za nią umierał?
 

11 czerwca br. zainaugurowana została akcja informacyjna rządowego programu „Dobry Start”. W związku z tym Minister Edukacji Narodowej Anna Zalewska oraz Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej wystosowały wspólny list do dyrektorów szkół, w którym zwróciły się z prośbą o aktywne włączenie się do działań informacyjnych dotyczących programu „Dobry Start”, tak aby informacja na temat możliwości uzyskania świadczenia trafiła do wszystkich rodziców i opiekunów uczących się dzieci.
 

– Utożsamianie inicjatywy młodzieży z działaniami politycznymi jest niezrozumiałe i dalece krzywdzące, a odmawianie dzieciom, a wręcz utrudnianie wsparcia, w realizacji ich prawa do nauki przez osoby zobowiązane do właściwego zabezpieczenia realizacji praw dziecka, jest działaniem szkodliwym – pisze Rzecznik Praw Dziecka do kuratorów w związku z napływającymi sygnałami o działaniach, które mogą naruszać prawo dziecka do nauki. Rzecznik apeluje do kuratorów o udzielenie wszelkiego możliwego wsparcia, aby młodzi ludzie mogli w pełni korzystać z przysługujących im praw.
 

W książce „Drive” Daniel Pink zajmuje się problemem skuteczności nagród. Wyjaśnia, kiedy nagrody są skuteczne i motywują do lepszej pracy, a kiedy się nie sprawdzają i wręcz blokują. Myślę, że dla nauczycieli jest to niezwykle przydatna wiedza.
 

Znamy już laureatów IV edycji ogólnopolskiego konkursu odbywającego się w ramach programu edukacyjnego „Finansoaktywni. Misja: Budżet. Ogarniamy wydatki”. 10 zespołów, które stworzyły najlepsze projekty inwestycji, przyjedzie na wycieczkę do Warszawy, aby wziąć udział w uroczystym finale i spotkać się z ambasadorem programu, Youtuberem Kamilem „Kaluchem” Kalińskim.
 

Wychowaliśmy pokolenie egoistów, hedonistów i gadżeciarzy.  To oskarżenie sprzed kilku laty z okładki jednego z tygodników. Czy udało się wzbudzić w nas poczucie winy i ujawnić naszą bezradność? Pojawienie się w szkolnych klasach pokolenia, którego nawyki ukształtował kontakt z cyfrową technologią, jest cały czas dla nas wyzwaniem. Wpadliśmy w swoistą pułapkę.
 

W ubiegłym tygodniu minister Anna Zalewska skierowała do rodziców i opiekunów uczniów klas VII szkół podstawowych oraz klas II gimnazjów list dotyczący rekrutacji na rok szkolny 2019/2020 do szkół ponadpodstawowych i klas szkół ponadgimnazjalnych. W liście minister edukacji podkreśla, że postępowania rekrutacyjne dla 2 grup uczniów: absolwentów 8-letniej szkoły podstawowej oraz ostatniej klasy gimnazjum zostaną przeprowadzone oddzielnie, według odrębnych kryteriów rekrutacyjnych.

Pośród wielu postulatów, które padają w dyskusji na temat unowocześnienia polskiej edukacji, poczesne miejsce zajmuje wdrażanie uczniów do pracy zespołowej – uczenie ich współpracy przy wykonywaniu rozmaitych zadań. To cenna umiejętność w świecie, który jak nigdy wcześniej otwiera rozliczne możliwości komunikowania się i podejmowania wspólnych działań. Tym cenniejsza, że w miarę upływu czasu, w tym oceanie możliwości komunikacyjnych, paradoksalnie, daje się zaobserwować postępującą atomizację społeczeństwa. Ludzie słabiej porozumiewają się w świecie realnym, rzadziej niż kiedyś wymieniając i ucierając swoje poglądy w bezpośrednim kontakcie. Z kolei w cyberprzestrzeni coraz częściej zdradzają objawy swoistego narcyzmu, czyli koncentracji na własnym przekazie i budowaniu pozytywnego obrazu samych siebie. Ponadto, na skutek specyfiki działania mediów elektronicznych, zamykają się (czy raczej zostają zamknięci) w tzw. bańkach informacyjnych, czyli w kręgach poglądów i zainteresowań zbliżonych do własnych. Rozwijanie umiejętności zespołowego działania nabiera w tej sytuacji znaczenia nie tylko w sensie materialnym, ale także jako metoda (od)budowy kapitału społecznego.