Poradnik zagubionego urzędnika. Kilka słów o wypełnieniu luk naszego systemu edukacji
„Płomień nie widzi swej jasności tak dobrze jak ci, których oświetla, tak jest też w przypadku mędrca.”
Fryderyk Nietzsche
Inżynieria społeczna to bardzo złożona i odpowiedzialna dyscyplina, która z założenia ma modyfikować bądź tworzyć określone zachowania ludzkie prowadzące do osiągnięcia pewnych założeń „inżyniera”.
Jednakże chcąc się „zabawiać” w rolę kreatora każdy powinien pamiętać o nieodwracalnych skutkach swoich działań.
Czy nasi z profesjonalnie przygotowani badacze i urzędnicy pracujący w MENie są tego świadomi? Analizując niektóre ich decyzje, można stracić pewność, czy tak faktycznie jest.
Czy nasi z profesjonalnie przygotowani badacze i urzędnicy pracujący w MENie są tego świadomi? Analizując niektóre ich decyzje, można stracić pewność, czy tak faktycznie jest.
Stąd przyszedł mi na myśl pewien pomysł stworzenia poradnika w pigułce dla naszych decydentów – inżynierów, którzy poza wiarą w swoje nadziemskie możliwości i nieomylny intelekt, może skorzystają z porad osób faktycznie zaangażowanych w tak ważne kwestie.
Czego potrzebujemy i co można szybko wprowadzić, aby już za kilkanaście lat poczuć zmianę w naszym kraju?
Poradnik nawiązuje do przeprowadzonych wcześniej badań i analiz, zatem bazując na dorobku moich doświadczeń ograniczę się na razie jedynie do zaproponowania - kilku propozycji i rozwiązań, które mogą wiele ułatwić, a w rezultacie usprawnić i wesprzeć pomysły oraz pracę naszych decydentów.
Elementy usprawniające naszą edukację, ściśle nawiązują do współczesnych przemian na skalę zarówno globalną, jak i lokalną.
Głównymi celami, jakie chcemy osiągnąć są:
Elementy usprawniające naszą edukację, ściśle nawiązują do współczesnych przemian na skalę zarówno globalną, jak i lokalną.
Głównymi celami, jakie chcemy osiągnąć są:
- Podnoszenie atrakcyjności gospodarczej naszego kraju.
- Stworzenie sprzyjających warunków wobec ludzkiej kreatywności w zakresie rozwoju gospodarczego.
- Podniesienie poziomu kapitału społecznego (zaufanie wobec innych, zadowolenie, pełna świadomość w każdym zakresie życia).
Te 3 punkty to odpowiedź na skupienie się wokół zagadnień prowadzących do zmniejszenia bezrobocia, stworzenie nowych oraz całkiem innych miejsc pracy w nowych branżach wykreowanych przez Polaków. Ważne jest, aby przez realizację owych założeń, Polska stworzyła własne możliwości rozwojowe, nie będąc częścią zagranicznych inwestycji, które przyczyniają się głównie do wzbogacania się obcych państw.
Zredukowanie miejsc pracy poprzez zatrudnianie się w firmach z siedzibami w obcych krajach to rozwiązanie jedynie doraźne, które przez zapewnienie godnego życia i bezpieczeństwa dnia jutrzejszego w żaden sposób nie zwiększa ekonomicznego potencjału Polski. – Problemem jest pozyskanie kapitału przez Polaków, jednakże niniejszy poradnik tłumaczy, że to właśnie w ludziach tkwi kapitał, dzięki czemu stałoby się możliwym tworzenie samo wystarczającej rzeczywistości w naszym kraju.
Jedynym tego aspektem (tj. naszej pracy dla „obcych” firm), który przynosi nam pozytywne skutki w skali międzynarodowej, jest zdobywanie doświadczenia oraz pieniądze na doczesne potrzeby. Nie są to często inwestycje długoterminowe, których tak naprawdę potrzebuje nasze społeczeństwo. Do tego potrzebna jest cierpliwość oraz pewność dnia jutrzejszego, gdyż bez zapewnienia bezpieczeństwa i życia na godnym poziomie, ludzie raczej skupiają się na swoich potrzebach, a nie ogółu. To z kolei utrudnia rozwój społecznej odpowiedzialności.
Jedynym tego aspektem (tj. naszej pracy dla „obcych” firm), który przynosi nam pozytywne skutki w skali międzynarodowej, jest zdobywanie doświadczenia oraz pieniądze na doczesne potrzeby. Nie są to często inwestycje długoterminowe, których tak naprawdę potrzebuje nasze społeczeństwo. Do tego potrzebna jest cierpliwość oraz pewność dnia jutrzejszego, gdyż bez zapewnienia bezpieczeństwa i życia na godnym poziomie, ludzie raczej skupiają się na swoich potrzebach, a nie ogółu. To z kolei utrudnia rozwój społecznej odpowiedzialności.
Praca u podstaw. Elementy usprawniające edukację, a tym samym nas
Patrząc na rozwój cywilizacyjny poprzez analizy historyczne, antropologiczne oraz tworzenie się współczesnych gospodarek i społeczeństw, jestem zwolennikiem planów długoterminowych, przynoszących bardziej trwałe fundamenty pod tworzenie nowych, efektywniejszych usprawnień.
Wiele osób, które wciąż mentalnie tkwią w czasach PRLu, kiedy przez rozwój gospodarczy rozumiano agresywną politykę rynkową oraz popieranie konkurencyjności, nie rozumie elementarnych zasad rozwoju cywilizacyjnego.
Znaczącym i niedocenianym, choć za razem tak prostym w osiągnięciu, czynnikiem niezbędnym do usprawnienia i uzdrowienia gospodarki państwowej jest skupienie się na potrzebach człowieka. Nie tylko w wymiarze ogólnospołecznym, ale również indywidualnym, gdyż to jednostki tworzą całość, to tak jak most jest zbudowany z poszczególnych elementów, a każdy z nich odgrywa bardzo ważną rolę w jego wytrzymałości i trwałości.
Stąd też wypływa potrzeba zwiększenia nakładów finansowych na szkolnictwo polskie, na usprawnienie, a wręcz stworzenie nowego systemu edukacyjnego z nastawieniem na jednostkę. Jak już wspomniałem w tekście „Zacznijmy uczyć dla wiedzy”[1] na temat społeczeństwa opierającego się na wiedzy, polski system edukacyjny potrzebuje wielu zmian, które pozwolą wyzwolić w ludziach kreatywność i świadomą chęć do działania. Można to jednak osiągnąć jedynie wtedy, gdy człowiek czuje, że jest traktowany z należytym szacunkiem zarówno przez władze, jak i przez swoje otoczenie – zatem koło się zamyka.
Praca u podstaw jest jedyną drogą prowadzącą ku stworzeniu odpowiedzialnego, kreatywnego i świadomego[2] społeczeństwa o nieco innych wartościach i postawach.
Wiele osób, które wciąż mentalnie tkwią w czasach PRLu, kiedy przez rozwój gospodarczy rozumiano agresywną politykę rynkową oraz popieranie konkurencyjności, nie rozumie elementarnych zasad rozwoju cywilizacyjnego.
Znaczącym i niedocenianym, choć za razem tak prostym w osiągnięciu, czynnikiem niezbędnym do usprawnienia i uzdrowienia gospodarki państwowej jest skupienie się na potrzebach człowieka. Nie tylko w wymiarze ogólnospołecznym, ale również indywidualnym, gdyż to jednostki tworzą całość, to tak jak most jest zbudowany z poszczególnych elementów, a każdy z nich odgrywa bardzo ważną rolę w jego wytrzymałości i trwałości.
Stąd też wypływa potrzeba zwiększenia nakładów finansowych na szkolnictwo polskie, na usprawnienie, a wręcz stworzenie nowego systemu edukacyjnego z nastawieniem na jednostkę. Jak już wspomniałem w tekście „Zacznijmy uczyć dla wiedzy”[1] na temat społeczeństwa opierającego się na wiedzy, polski system edukacyjny potrzebuje wielu zmian, które pozwolą wyzwolić w ludziach kreatywność i świadomą chęć do działania. Można to jednak osiągnąć jedynie wtedy, gdy człowiek czuje, że jest traktowany z należytym szacunkiem zarówno przez władze, jak i przez swoje otoczenie – zatem koło się zamyka.
Praca u podstaw jest jedyną drogą prowadzącą ku stworzeniu odpowiedzialnego, kreatywnego i świadomego[2] społeczeństwa o nieco innych wartościach i postawach.
Jak już wspomniałem w tekście o usprawnieniu pracy naszych pedagogów[3], nauczyciele ponownie muszą[4] pełnić również funkcje wychowawcze, nie tylko w kontekście przekazywania wiedzy, ale również tradycyjnych postaw ludzkich. Musimy połączyć stare z nowym, aby przy nadążaniu za szybkimi zmianami nie zniszczyć tradycji i relacji międzyludzkich, bez których życie na Ziemi nie ma większego sensu, gdyż jest to zaprzeczanie naszym naturalnym, atawistycznym instynktom, które stworzyła w nas ewolucja.
Wiele działań, którymi zaprzeczamy nasze człowieczeństwo to działania pozorne i sztuczne, nienaturalne, choć w sposób naturalny przez człowieka wytwarzany.
Wiele działań, którymi zaprzeczamy nasze człowieczeństwo to działania pozorne i sztuczne, nienaturalne, choć w sposób naturalny przez człowieka wytwarzany.
Dobrym przykładem jest komputeryzacja, która jest tworem ludzkim; człowiek z kolei został stworzony przez naturę. Jednakże tylko człowiek kreuje rzeczy „nienaturalne”, które podnosząc nasz poziom zaawansowania technologicznego i wg niektórych również cywilizacyjnego, mogą okazać się główną przyczyną naszego upośledzenia społecznego, czyli pogorszenia relacji międzyludzkich.
Zatem od czego możemy zacząć?
Największy wpływ na kształtowanie umysłu ludzkiego ma edukacja w młodym wieku. Nasze postawy, systemy wartości, odpowiedzialność wobec innych, świadomość swoich możliwości. Możemy tworzyć lepszą, bardziej przystępną do życia Polskę jedynie ciężką pracą, obecne pokolenie elit rządzących odejdzie i zastąpi je inne, lepiej wykształcone i świadome potrzeb społecznych, przystających do XXI wieku.
Szanowni urzędnicy proponuję następujące działania edukacyjne:
- Zacznijmy od przewodników. Siła sprawcza pedagogów jest bardzo niedoceniana i nierozumiana - wypracujmy lepszy model kadry nauczycielskiej.
- Stwórzmy warunki do indywidualnego podejścia do ucznia,. Zacznijmy szanować i doceniać potencjał każdego człowieka – stwórzmy Edukację Indywidualną.
- Pomóżmy młodym ludziom odnaleźć się w rzeczywistości rynku pracy – wprowadźmy Ośrodki Doradztwa Edukacyjnego.
- Bądźmy odpowiedzialni i świadomi w konsumowaniu – zaimplementujmy w szkołach Edukację Globalną.
Ad. 1
Jak już wspominałem w moim tekście o zawodzie nauczycielskim, wpływ profesjonalnych i efektywnych pedagogów na kreowanie młodych umysłów jest nieoceniony. Dobrze wykształcony i przygotowany do swojej pracy nauczyciel obdarzony społecznym zaufaniem oraz szacunkiem, cieszący się dużą autonomią działania zarówno w kwestiach wychowawczych, jak i przekazywania wiedzy to jeden z ważniejszych czynników na rozwój każdego kraju.
Panowie decydenci – dajcie im jak najlepsze wykształcenie, warunki na ciągły rozwój oraz wolną rękę w nauczaniu przywracając możliwość ingerowanie w wychowanie.
Ad. 2
Na zajęciach potrzebne jest indywidualne traktowanie uczniów, aby pobudzić i rozwinąć w nich wszystko, co mają w sobie najlepsze. Zróbcie wszytko, aby wprowadzić w życie następujące postulaty:
- lekcyjne dyskusje z każdym uczniem podczas opracowywania danego tematu (zagadnień) plus dyskusje ze wszystkimi w grupie;
- sprawdzanie i analiza predyspozycji każdego z uczniów;
- możliwość poznania predyspozycji każdego z uczniów;
- zaznajomienie się nauczycieli z zainteresowaniami i potrzebami każdego z uczniów podczas prowadzenia zajęć z danego przedmiotu;
- zakaz porównywania do innych;
- branie czynnego udziału nauczycieli w dyskusjach – siadanie w kółku, w celu stworzenia nieformalnej atmosfery lekcyjnej (na zasadzie nieformalnej społeczności hobbistycznej) z wykluczeniem hierarchii nauczycielskiej - uwzględniając swoistość zajęć;
- warsztaty, podczas których uczniowie pracowaliby w grupach oraz indywidualnie. Nauczyciel jest zarazem częścią grup jak i przewodnikiem zadania;
- działania zewn. pod kątem pracy publicznej np. wyrywanie chwastów na trawnikach w innych szkołach – wymiana uczniowska, współpraca, integracja podczas pracy, etc.
Ad. 3
Poprzez stworzenie ODE pomóżmy młodym ludziom mieć większy i realny wpływ na ich życie zawodowe, co się przekłada często na życie osobiste.
Lepsze rozpoznanie własnych umiejętności i zainteresowań, a także zwrócenie uwagi na to, że zgodność pomiędzy wyznawanymi wartościami i osobowością człowieka, a wykonywanym przez niego zawodem przekłada się na satysfakcję i spełnienie w życiu zawodowym, pomogłoby uczniom uniknąć wielu błędnych decyzji i frustracji związanej z wykonywaniem nielubianego zawodu lub studiowaniem nieodpowiednio (w sposób intuicyjny i emocjonalny) dobranego kierunku studiów. Ponadto uświadomienie młodzieży roli doświadczenia zawodowego oraz przedstawienie sposobów na zdobycie go, pozwoliłoby jej zwiększyć w przyszłości szansę na znalezienie pracy i uniknięcie sytuacji, kiedy to wielu młodych ludzi kończących szkoły lub uczelnie wyższe, napotyka szereg problemów związanych ze znalezieniem zatrudnienia.
Szczegółowy Program ODE znajduje się w publikacji pt. „Ośrodki Doradztwa Edukacyjnego – pomóżmy naszej młodzieży wybrać właściwą drogę życia.”[5]
Szczegółowy Program ODE znajduje się w publikacji pt. „Ośrodki Doradztwa Edukacyjnego – pomóżmy naszej młodzieży wybrać właściwą drogę życia.”[5]
Ad. 4
Podobnie, jak w przypadku pkt. 2, wprowadzamy elementy z zakresu edukacji globalnej:
- podczas każdego przedmiotu szkolnego, w celu wskazania uczniom współzależności wydarzeń różnego rodzaju, np.:
Geografia- jak wpływa na życie ludzkie (nasze i innych bezpośrednio zaangażowanych) masowa produkcja różnego rodzaju artykułów (ubrania, produkty elektroniczne z wykorzystaniem nanotechnologii, etc.)
- wpływ górnictwa, przetwórstwa i wytwarzania energii na środowisko naturalne - emisje gazów cieplarnianych, np. dwutlenek węgla – poszukać również info o innych gazach
Historia- niewolnictwo -> kolonizacje -> rasizm -> bieda, wojny, nierówności społeczne, obecne etapy rozwoju poszczególnych krajów (przyczyny i skutki) etc.
- EG jako oddzielny przedmiot – wiedza w pigułce, zajęcia prowadzone przez profesjonalistów przygotowanych do nauczania EG (stworzyć również model studiów dla nauczycieli EG), podczas których specjalnie przygotowany i wykształcony nauczyciel w interesujący sposób tłumaczyłby wszelkie zależności gospodarczo – społeczne w dzisiejszym, zglobalizowanym świecie.
Kazus „Matrixa”. Możliwości przebudzenia społeczeństwa polskiego.
Cóż mogę więcej dodać...
Wiem, że powyższe sugestie, nie wszystkim są na rękę, ale poza wieloma analizami prowadzonymi przez specjalistyczne ośrodki badawcze, których wyniki są kwestią czasu i pieniędzy, sporządzenie raportów na ich podstawie oraz klarownych porad wydanych w postaci kolejnej publikacji, to jednak często w naszym życiu spotykamy się z nic niewnoszącymi oczywistościami.
Kazus Matrixa dotyczy zarówno decydentów, jak również wszystkich ludzi w naszym kraju. Ale zważywszy na fakt, że czasy niesprawdzonych i antyspołecznych systemów zakończyły się, to może jednak warto jest od ręki zmienić to, co usprawnieniu i tak powinno być poddane, zaś opinia publiczna poprze to z całą pewnością.
Polacy potrzebują poznania w pełni swoich praw demokratycznych, a do tego potrzeba jest dobra wola rządu i urzędników, którzy muszą sobie w końcu uświadomić, jak wielka odpowiedzialność spoczywa na ich barkach. A podejmowane decyzje to nie jedynie wyraz wykonywanej pracy zgodnej z procedurami i instrukcjami, gdyż pracując dzięki pieniądzom wszystkich podatników, powinni traktować swoją pracę, jak powołanie prowadzące w rezultacie do usprawniania systemu, który powinien przybrać kształty jak najbardziej odpowiadające naszym potrzebom, podnosząc nasz poziom uczłowieczenia.
Wiem, że powyższe sugestie, nie wszystkim są na rękę, ale poza wieloma analizami prowadzonymi przez specjalistyczne ośrodki badawcze, których wyniki są kwestią czasu i pieniędzy, sporządzenie raportów na ich podstawie oraz klarownych porad wydanych w postaci kolejnej publikacji, to jednak często w naszym życiu spotykamy się z nic niewnoszącymi oczywistościami.
Kazus Matrixa dotyczy zarówno decydentów, jak również wszystkich ludzi w naszym kraju. Ale zważywszy na fakt, że czasy niesprawdzonych i antyspołecznych systemów zakończyły się, to może jednak warto jest od ręki zmienić to, co usprawnieniu i tak powinno być poddane, zaś opinia publiczna poprze to z całą pewnością.
Polacy potrzebują poznania w pełni swoich praw demokratycznych, a do tego potrzeba jest dobra wola rządu i urzędników, którzy muszą sobie w końcu uświadomić, jak wielka odpowiedzialność spoczywa na ich barkach. A podejmowane decyzje to nie jedynie wyraz wykonywanej pracy zgodnej z procedurami i instrukcjami, gdyż pracując dzięki pieniądzom wszystkich podatników, powinni traktować swoją pracę, jak powołanie prowadzące w rezultacie do usprawniania systemu, który powinien przybrać kształty jak najbardziej odpowiadające naszym potrzebom, podnosząc nasz poziom uczłowieczenia.
Polska to Polacy, a Polacy to ludzie mogący zbudować lepszy kraj, w którego granicach znalazłoby się miejsce na wszystko, co jest odpowiedzią na nasze potrzeby i marzenia.
Pamiętajcie o tym...
***
[2] Świadomego w kontekście politycznym oraz konsumpcyjnym, patrz. „Edukacja Globalna. Klucz do zrozumienia i akceptacji” , źródło: http://edukacjaidialog.pl/publikacje/edukacja_globalna_-_klucz_do_zrozumienia_i_akceptacji,428.html
[3] http://edukacjaidialog.pl/publikacje/zawod_nauczyciel_czas_na_rozsadnych_przewodnikow_zamiast_nieefektywnych_kaznodziei,423.html
[4] Celowo użyłem tego określenia, gdyż "powinni" nie kładzie tak mocnego nacisku na kwestię wychowania
[5] Źródło: http://www.rodzice.pl/ciaza-i-porod/porod-i-polog/Czy-ja-juz-rodze.html lub http://www.instytutobywatelski.pl/16650/lupa-instytutu/czas-postawic-na-ode
***
| O autorze: | ||
 |
Piotr Bińczak |
|
Tekst ukazał się pierwotnie na blogu autora: www.piotrbinczak.blogspot.de
Aktualna ocena
Oceń
Podziel się
0
KOMENTARZE
Aktualnie brak komentarzy. Bądź pierwszy, wyraź swoją opinię
DODAJ KOMENTARZ
REKLAMA
SPOŁECZNOŚĆ
KATEGORIE
NAJNOWSZE ARTYKUŁY
Warszawska Liga Debatancka dla Szkół Podstawowych - trwa przyjmowanie zgłoszeń do kolejnej edycji
Redakcja portalu 29 Czerwiec 2022
Trwa II. edycja konkursu "Pasjonująca lekcja religii"
Redakcja portalu 29 Czerwiec 2022
Redakcja portalu 23 Sierpień 2021
Redakcja portalu 12 Sierpień 2021
RPO krytycznie o rządowym projekcie odpowiedzialności karnej dyrektorów szkół i placówek dla dzieci
Redakcja portalu 12 Sierpień 2021
OSTATNIE KOMENTARZE
Wychowanie w szkole, czyli naprawdę dobra zmiana
~ Staszek(Gość) z: http://www.parental.pl/ 03 Listopad 2016, 13:21
Ku reformie szkół średnich - część I
~ Blanka(Gość) z: http://www.kwadransakademicki.pl/ 03 Listopad 2016, 13:18
"Takie będą Rzeczypospolite, jakie ich młodzieży chowanie"
~ Gość 03 Listopad 2016, 13:15
"Takie będą Rzeczypospolite, jakie ich młodzieży chowanie"
~ Gość 03 Listopad 2016, 13:14
