Szara ekologia

Aleksandra Podsiadły, 29 Październik 11

Mówi się mnóstwo o niezwłocznej potrzebie rewolucji w systemie edukacji – o innowacyjnych metodach, eksperymentach, a także o nowoczesnych sprzętach i pomocach naukowych. I choć otaczająca nas szkolna rzeczywistość w istocie rzeczy wymaga szczególnej opieki i troskliwego spojrzenia „z góry”, to od słów się zaczyna i na słowach się kończy; tak, jakby stanowiły trudny do sforsowania mur odgradzający „powiedzieć” od „zrobić”. 

Tymczasem wysokość zadania jest tylko prowizoryczna – wystarczy bliżej podejść, przyjrzeć się uważnie i uruchomić uśpioną wyobraźnię.

Każdego roku w szkołach organizowany jest światowy dzień czystości. Z grubsza polega on na tym, że uczniowie dzieleni są na grupy z wyznaczonym opiekunem, wybierają się na określony wcześniej sektor zielonego kawałka (chociaż z tym „zielonym” to różnie bywa) i zbierają (również mniej lub bardziej gorliwie) z ziemi śmieci, wyrzucają je do foliowych worków, uprzednio segregując. Zazwyczaj „dzień ekoludka” jest poprzedzony teoretyczną lekcją bądź dwiema na temat ekologii szeroko pojętej, konieczności dbania o środowisko i otoczenie. A potem zadanie domowe pt.: „wypisz w 5 punktach jak możesz oczyścić świat” i przeczytaj akapit o współczesnych zagrożeniach. Trochę nudne?


Poezja podstawą rozwoju

Wykładanie nie jest rzeczą łatwą – szczególnie wtedy, kiedy mówi się do ludzi młodych i żądnych świata. W zajęciach brakuje życia. Aktywności. Zabawy. Czegoś oryginalnego! Niech każdy przyniesie doniczkę, trochę ziemi i nasiona – a nauczyciel podczas praktycznego sadzenia rośliny wytłumaczy proces fotosyntezy i rolę, jaką rośliny odgrywają w naszym życiu. A może ogromna pusta mapa kraju, na której będą zaznaczać największe ośrodki przemysłowe, rezerwaty, miejsca ochrony przyrody? Niech pracują w grupach i wcielą się w przedstawicieli wielkich firm, których zadaniem jest stworzenie innowacyjnych metod opieki nad przyrodą. Pomysłów są tysiące, a głowy młodych ludzi aż od nich pękają – trzeba je tylko umiejętnie wydobyć. 

Podstawą komunikacji między ludźmi jest dobry kontakt – relacja, która wytwarza się w wyniku spędzania wspólnie czasu, rozmawiania, wymieniania się doświadczeniem i poglądami. Nie bójmy się wstać z krzeseł i wyjść na środek sali, usiąść w kole i dydaktycznie porozmawiać. Wystarczy tylko trochę dobrej woli, uśmiech i otwarty umysł :).