Od szkoły dialogu do szkoły relacji

Jarosław Kordziński, 13 Lipiec 18

Nauczyciele od dłuższego czasu poszukują coraz bardziej intensywnie potencjalnych źródeł motywacji uczniów oraz warunków budowania własnego autorytetu. Jeden i drugi obszar można niezwykle skutecznie rozwijać i wzmacniać wykorzystując podstawowe techniki komunikacyjne. Punktem wyjścia są umiejętności aktywnego słuchania. Kolejnym, unikanie barier komunikacyjnych. Następnym korzystanie z obu zbiorów umiejętności w celu pozyskiwania uczniów do działań pozwalających uczniom osiągać dobre efekty w nauce a jednocześnie wzmacniać ich zainteresowanie i odpowiedzialność za własny rozwój.
 

Istotnym wzmocnieniem tego stylu pacy jest dołączenie do codziennych sposobów komunikacji rozwiązań strukturalnych wynikających z metodologii pracy coacha, tutora czy mentora. Pozwoli to nauczycielom budować osobiste strategie wywierania wpływu i jednoczesnego wspierania ukierunkowanego rozwoju uczniów. Praca w strukturach wzmacnia poza tym osobiste zaangażowanie uczniów.

Ważnym aspektem wzmacniającym efektywność tak prowadzonych działań poszczególnych nauczycieli jest umiejętność dogadywania się dorosłych - nauczycieli, ale też nauczycieli i rodziców uczniów. W tym wypadku ważne i korzystne jest nie tylko stosowanie technik komunikacji interpersonalnej, ale również wykorzystywanie metod mediacji, coachingu zbiorowego czy mentoringu.

Efektywna komunikacja jest jedną z bardziej skutecznych metod wzmacniania autorytetu nauczyciela oraz podnoszenia motywacji uczniów do uczenia się. Wystarczy korzystać systematycznie z kilku podstawowych technik komunikacyjnych, by uczniowie zaczęli spostrzegać nauczycieli jako osoby autentycznie zainteresowane ich potrzebami i by w konsekwencji chętniej angażowali się w działania proponowane przez ich opiekunów. Z kolei zastosowanie technik coachingowych, tutoringu czy mentoringu gwarantuje długookresowe i pogłębione zaangażowanie uczniów w pracę nad celami sprzyjającymi nie tylko ich rozwojowi, ale też wzrostu znaczenia jakości i atrakcyjności ich szkoły.

Współpraca i szeroko pojęte kompetencje społeczne to zasoby, których ciągle brakuje Polakom, a które w coraz szerszym stopniu decydują o jakości i efektywności naszego życia. Stanowią ważny aspekt pracy szkoły, zapisany zarówno w przepisach prawa oświatowego jak i wymaganiach stawianych szkole przez państwo polskie oraz zalecenia Unii Europejskiej. Stanowią również podstawę głównych teorii zarządzania skutecznie wspierających nie tylko podmioty biznesowe, ale również instytucje społeczne takie jak placówki oświatowe. Co więcej kompetencje kluczowe stanowią podstawowy cel rozwojowy wpisany w zasady wydatkowania środków unijnych w nowej perspektywie finansowej 2014-2020 wpisane zarówno w centralny Program Operacyjny Wiedza Edukacja Rozwój (PO WER) jak i w Regionalne Programy Operacyjne już realizowane w wielu województwach.

Budowanie podstaw współpracy i rozwój kompetencji społecznych wśród nauczycieli stanowi jedną z podstaw zwiększania efektywności pracy szkoły i podnoszenia jakości kształcenia. Oba rezultaty łatwiej jest bowiem uzyskać, kiedy nauczyciele potrafią wspólnie analizować wyniki egzaminów zewnętrznych a także na bieżąco śledzić rezultaty osiągane przez uczniów. Współpraca nauczycieli sprzyja również wspólnemu budowaniu celów własnej i wspólnej pracy a także pozyskiwanie do wspólnego działania rodziców a nawet wybranych uczniów. Wreszcie dobre relacje w gronie pedagogicznym i umiejętności komunikacyjne oraz pracy zespołowej skutecznie przekładają się na postawy i zachowania uczniów, którzy również dostrzegają korzyści ze wspólnego działania, co przekształca się z czasem zarówno na wzrost ich zaangażowania w proces uczenia się, jak i na wyższy poziom uzyskiwanych osiągnięć.

Szkoła, w której kluczem są dobre relacje, z łatwością nawiązuje kontakt ze środowiskiem i z jednej strony buduje markę, z drugiej zachęca do współpracy i odpowiedzialności za jakość warunków uczenia się dzieci i młodzieży.

Współpraca dorosłych, praca zespołowa, zespołowe uczenie się, rozwój kompetencji społecznych - to ciąg słów, które pokazują w jaki sposób od wspólnego działania dorosłych przejść do skutecznego kształcenia kompetencji kluczowych u uczniów. Kompetencje kluczowe to nomen omen słowo klucz edukacji pierwszej połowy XXI wieku. Zapewniają one wyposażenie absolwentów umiejętności niezbędne nie tylko do swobodnego poruszania się na rynku pracy, ale wręcz do atrakcyjnego życia oraz współbycia z innymi. Warto rozwijać te kompetencje także u siebie samych.

O autorze:
		Jarosław Kordziński Centrum Komunikacji i Mediacji Akademia Dialogu właściciel / szkoleniowiec / redaktor / autor / ekspert edukacyjny Trener szkoleniowiec specjalizujący się w kształceniu kompetencji społecznych: komunikacji interpersonalnej, pracy w zespole, rozwijaniu umiejętności przywódczych, wywierania wpływu na innych, autoprezentacja itp.) Mediator sądowy. Autor i realizator szkoleń e-learningowych. Duże doświadczenie w pracy na rzecz rozwoju zawodowego nauczycieli wychowawców. Autor programów szkoleniowych z zakresu zarządzania szkołą, pracy zespołowej, kształcenia i wychowania a także rozwoju zawodowego nauczycieli. Trener w programie TERM-IAE. Superwizor w programach Sierra-PIE oraz TERM-Edukator. Autor licznych projektów oraz szkoleń z zakresu zarządzani placówkami oświatowymi (motywowanie, ocena pracowników, zarządzanie jakością w szkole), metod pracy wychowawczej, współpracy z rodzicami, planowania i realizacji własnego rozwoju. Realizator zajęć z zakresu psychoedukacji w projekcie English Teaching finansowanym ze środków Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności. Ciągła praca dla szkół i nauczycieli w zakresie miedzy innymi przeciwdziałania agresji, rozwiązywania sytuacji konfliktowych w szkole, profilaktyki uzależnień, komunikacji interpersonalnej, współpracy z rodzicami itd.
Tekst zamieszczony na blogu autora http://jaroslawkordzinski.pl/