Rozumiem oburzenie Pana Peszki na łatwość, z jaką poddaje się ocenie wszystko spod znaku „e”. Ten obszar działalności szkół ma przed sobą jeszcze długą drogę i większość opinii - chcąc nie chcąc - będzie bazować na tym, co do tej pory było jej zapleczem. Pracuję w szkole, w której od wielu lat korzysta się z tablicy multimedialnej i nigdy nie zauważyłem walki „cyfry” z „literą”. To, co nastąpi w ramach Cyfrowej Szkoły, zależy wyłącznie od potencjału posiadanego przez nauczycieli oraz płynności, z jaką dokonają zmian w praktyce. Drzwi do cyfrowej epoki zostały otwarte, ale po drugiej stronie czeka sporo niewiadomych. (czytaj tutaj) 


Inny punkt widzenia

W całym gardłowaniu o to, kto jest godzien  przyjąć na siebie odpowiedzialność przygotowania e-podręcznika, najważniejszą rolę odgrywa czas. Tym tak naprawdę różni się odchodzący dzisiaj proces powstawania książki od współczesnego tworzenia e-podręczników. Zgadzam się z Piotrem, że możemy liczyć na kontrolę jakości tego, co stanie się w  końcu e-podręcznikiem. Istotny będzie też czas i koszty, z którymi uporać przyjdzie się firmom realizującym projekt. Każdy liczący się na rynku wydawca podręczników dostarcza dzisiaj płyty i rozwija serwis dla nauczycieli na stronach internetowych. Można założyć, że od „e-”  dzielą ich dwa kroki. Jeszcze bliżej powinien znajdować się uczeń, zwłaszcza w czasach, kiedy strony internetowe nauczycieli i inicjatywy Khan Academy stały się tak popularne. Im dalej zajdzie proces wykorzystania zasobów sieci, tym umniejszy się rola stałych fragmentów edukacji, do których należy tradycyjny podręcznik. Ten temat wcale nie jest łatwy. Mocno związana z rewolucją cyfrową informatyka ciągle nie może się wyzwolić z podręcznikowego oprogramowania. 


Będzie lepiej!

Śledząc kolejne targi edukacyjne, wyraźnie widać nastawienie na zmiany. Trudno uwierzyć w to, żeby rynek edukacyjny pozwolił sobie na przespanie technologii, która może ożywić i zwiększył potencjał  ucznia i nauczyciela. Ile z pomysłów wprowadzanych na zajęcia szkolne przetrwa próbę - nie wiadomo. W dobie swobodnego przepływu informacji takie pojęcia jak podręcznik, lekcja, zeszyt czy klasa zaczynają blednąć i tracić swoje dawne znaczenie. To stąd w dużej mierze biorą się kontrowersje wokół zmian, jakie zachodzą w szkole. Laptop, tablet i smartfon uwalniają ucznia od presji nauczyciela. Ich wzajemne oczekiwania mogą przeistoczyć się w stosunki łączące firmowego pracownika ze swoim szefem. Wpuszczenie technologii w proces nauczania może zaprocentować dialogiem. Sieć stanie się interaktywną tablicą, a strach przed kontrolą ustąpi odwadze w zadawaniu pytań i szukaniu odpowiedzi. Właśnie taki proces mogą rozpocząć szkoły, które podejmują się realizacji projektu Cyfrowej Szkoły. Szansa otwiera się przed wszystkimi, którzy dumy z laptopa na ławce, dostrzegają możliwości, jakie oferuje współczesna technologia. 


Siła wolności słowa

Nie podzielam obaw Piotra Peszki, że absurdy wypowiadane i powielane, ukształtują nauczyciela i wszystkich zainteresowanych edukacją. Zbyt twardo chodzą po ziemi uczniowie (przede wszystkim gimnazjów i liceów), żeby zaakceptować bezwolnie nieżyciowe pomysły. Młode grono nauczycieli szybko staje się partnerem zmian, które akceptują, bo żyją nimi codziennie, zaś ci doświadczeni albo się poddają trendom, albo czekają na sromotną klęskę „mody na komputeryzację”. To samo można odnieść do nowości, jakie będą pojawiać się na rynku wydawniczym podręczników. Według proroczej wizji Pana Peszki, wypadną oni z walki o e-podręcznik. A może stawiane pytania i wątpliwości właśnie wyczulą ich na to, co dotychczas było zaledwie tylko szkicem myślenia o tym, czym może być podręcznik? Znaki zapytania i obawy nie muszą być zaporą tamującą zmiany. (czytaj tutaj)  

Celem działalności EID nie jest krytyka postępu, ale ukazanie naszym Czytelnikom możliwie najszerszego spectrum poglądów, na podstawie których swobodnie mogą kształtować własną opinię. Szybki rozwój technologii jest nowym i wręcz nagłym zjawiskiem, z którym musimy się oswoić, by móc z niego umiejętnie korzystać. Technika jest szansą dla nauczycieli, którzy dzięki niej nie muszą zawężać możliwości edukacji młodego pokolenia do tradycyjnego podręcznika, ale mogą czerpać z wielu  źródeł, pomysłów i rozwiązań jakie stworzyła przestrzeń wirtualna.