Kiedy, jak i dlaczego zmienić szkołę - 3 czynniki, które powinieneś wziąć pod uwagę zanim zdecydujesz się na ten krok

Aleksandra Podsiadły, 14 Maj 12

Początki bywają trudne – nowe otoczenie, koledzy i koleżanki, wychowawczyni, no i ta nagła zmiana trybu życia. Pierwsze dni w szkole mogą być stresujące i trudne zarówno dla dziecka, jak i rodzica. Co jednak zrobić, kiedy uporczywa niechęć trwa dłużej?

1. Rówieśnicy i wychowawca – to osoby, z którymi dziecko będzie spędzać sporą część dnia. Jeżeli otrzymujemy sygnały, że coś jest nie w porządku, trzeba natychmiast zainterweniować i porozmawiać z wychowawcą oraz innymi rodzicami. Zmuszenie dziecka do funkcjonowania w grupie osób, w której jest traktowane jako kozioł ofiarny, w przyszłości przyniesie katastrofalne skutki. Nie każdy rodzic ma czas na stałe konsultacje z pedagogiem. Dobrym rozwiązaniem będzie zorganizowanie przyjęcia dla kolegów naszej pociechy i poznanie w ten sposób zarówno ich, jak i innych rodziców.
    
2. Lęki i fobie – zmiana szkoły nie może mieć charakteru ucieczki. Granice, między którymi lawirujemy, są bardzo niewyraźne i cienkie. Jest to jednak istotne, ponieważ kiedy dziecko zobaczy, że zatroskani rodzice zmieniają szkołę na każdy jego grymas, będzie wykorzystywać sytuację i swoje prawo, odwracając uwagę od innych problemów. 
   
   
3. Nowy stres – w obliczu ciężkiej sytuacji w szkole zmiana jej może wydawać się świetlanym rozwiązaniem. Należy odsunąć emocje na bok: przenoszenie dziecka również wiąże się z licznymi problemami. Rodzice muszą przypilnować, aby dziecko nie trafiło z deszczu pod rynnę. Grupy przyjaciół w pierwszych klasach tworzą się bardzo szybko, dlatego „nowym” o wiele trudniej pozyskać sobie akceptację i miejsce w klasie. 

Zmiana szkoły zawsze zostanie dla dziecka dużym stresem, ale przy rozsądnym działaniu rodziców i nauczycieli można go zredukować od minimum. Jeżeli postanowiliśmy, że nie ma innego wyjścia i dziecko trzeba przenieść, nie odkładajmy tej decyzji na nowy rok czy semestr. Im dłużej pociecha będzie musiała męczyć się w toksycznej atmosferze, tym gorzej i dla niej, i dla nas. Na pewno warto zadbać, by wychowawczyni nowej klasy zadbała o przygotowanie jej na nowego kolegę czy koleżankę: dziecku będzie milej, jeżeli zostanie przywitane serdecznie i z radością, z przygotowanym miejscem w ławce, niż mierząc się przed klasą obcych i ciekawskich spojrzeń zupełnie niezainteresowanych nowym towarzyszem do nauki i zabawy. 

Pamiętajmy, że decyzja należy do dorosłych – to my decydujemy o dobru dziecka, więc nie może być świadkiem rozterek, kłótni, wątpliwości, a przede wszystkim wahania i paniki. Decyzja o zmianie szkoły jest bardzo trudna. Życie często stawia przed nami różne wyzwania, dlatego trzeba pamiętać, że trudne wybory często prowadzą do najlepszych efektów.