www.edukacjaidialog.pl Mój profil Blogi Jak obiektywne są nasze oceny

Jak obiektywne są nasze oceny

Ten wpis miał być o Budzącej się Szkole, ale gdy go zapowiedziałam w jednym z komentarzy, rozwinęła się dyskusja, w której padło kilka pytań. Dlatego postanowiłam najpierw zadać je osobom, które pracują w jednej z przebudzonych szkół. Czekając na odpowiedź, dziś chciałabym poruszyć zupełnie inny temat.

Czytając ostatnio książkę autorstwa amerykańskiego neurobiologa Johna Mediny znalazłam ciekawy fragment dotyczący obiektywizmu formułowanych przez nas ocen. Medina opisuje eksperyment, w którym wzięły udział cztery grupy, w każdej było tyle samo kobiet i mężczyzn. Każdej z grup przeczytano opis pracy fikcyjnego wiceprezesa dużej spółki.

Osobom z pierwszej grupy powiedziano, że wiceprezes jest mężczyzną i poproszono o ocenę jego osoby, kompetencji i metod pracy. Według uczestników badania wiceprezes był bardzo kompetentny i dał się lubić.

Drugiej grupie przeczytano ten sam opis, ale powiedziano, że wiceprezes jest kobietą. Jak sądzicie, czy ta informacja mogła mieć wpływ na ocenę?...

Tak! Okazało się, że tym razem ocena wypadła inaczej. Pani wiceprezes zdaniem respondentów dała się wprawdzie lubić, ale była niekompetentna.

Trzeciej grupie ponownie przeczytano ten sam opis, ale dodano informację, że wiceprezes to mężczyzna robiący w biznesie zawrotną karierę. Osoby biorące udział w badaniu znów przeczytały ten sam opis i jak wcześniej uznały, że mężczyzna jest bardzo kompetentny i da się lubić.

Czwarta i ostatnia grupa przeczytała tekst myśląc, że jest to opis robiącej zawrotną karierę w firmie pani wiceprezes. Jednak kobiety nie uznano za dającą się lubić. Wiele osób czytając opis uznało jej zachowanie za nieprzyjazne.

Tekst za każdym razem był ten sam. Każda z grup dostawała jednak inne informacje na temat opisywanych osób.

Co o tym sądzicie?

* * *

Informacja dla osób zainteresowanych moją ostatnią książką "Neurodydaktyka. Nauczanie i uczenie się przyjazne mózgowi"

Ponieważ na rynku jest jeszcze inne wydanie "Neurodydaktyki" informuję, że prawa do mojej książki ma jedynie Wydawnictwo Naukowe UMK i tylko pod zawartymi w tej książce tezami mogę się podpisać. Za błędy zawarte w innym wydaniu, nie ponoszę odpowiedzialności. Swoim nazwiskiem firmuję jedynie "Neurodydaktykę" z pokazaną tu okładką. Jeśli ktoś chce przeczytać MOJĄ książkę, to proszę korzystać z wydania z granatowym profilem twarzy. Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych stanowi, iż to autor odpowiada za treść i formę swojego dzieła. Ja miałam wpływ jedynie na formę i treść książki wydanej przez Wydawnictwo Naukowe UMK.

Książkę można kupić w księgarniach (np. w EMPiKu) lub przez internet np. tu: http://www.kopernikanska.pl/

* * *

O autorce:

Marzena Żylińska

Zajmuje się metodyką i neuropedagogiką. Jest wykładowcą NKJO W Toruniu, studiów podyplomowych WSG "Neurodydaktyka z tutoringiem", prowadzi blog "Neurodydaktyka, czyli neurony w szkolnej ławce". W licznych publikacjach popularyzuje neurodydaktykę jako interdyscyplinarną dziedzinę nauki, opartą na badaniach mózgu, która stawia sobie za cel stworzenie nowych koncepcji pedagogicznych i inicjuje poszukiwanie przyjaznego mózgowi systemu edukacyjnego. Autorka książek "Postkomunikatywna dydaktyka języków obcych w dobie technologii informacyjnych" oraz "Neurodydaktyka". Jej celem jest stworzenie modelu szkoły, w której uczniowie będą mogli w pełni wykorzystać swój potencjał i rozwijać talenty.

Teskt ukazał się pierwotnie na blogu autorki "Neurodydaktyka, czyli neurony w szkolnej ławce" w serwisie osswiata.pl

Podziel się

KOMENTARZE

Aktualnie brak komentarzy. Bądź pierwszy, wyraź swoją opinię

DODAJ KOMENTARZ

Zaloguj się albo Dodaj komentarz jako gość.