Dobrze obiecać, to lepiej jak dać

Roman Lorens, 15 Styczeń 14

Politycy bardzo często składają obietnice i chyba wszyscy się już przyzwyczailiśmy, że bardzo szybko o ich spełnieniu zapominają. Ciekaw jestem zatem, co stanie się z kolejną obietnicą złożoną przez Pana Premia Tuska. Tym razem – jeśli wierzyć słowom Premiera – uczniowie klas pierwszych otrzymają darmowe podręczniki.

Krótka historia obietnic bez pokrycia

Na początku swojej pierwszej kadencji, premier Donald Tusk zapowiadał, że każdy gimnazjalista otrzyma laptop. Po zapowiedzi premiera specjalny zespół ochoczo zabrał się do pracy i nawet udało mu się wydać 16 mln złotych z pieniędzy podatników na szkolenia dla nauczycieli. Co prawda w efekcie gimnazjaliści laptopów nie otrzymali (kryzys), ale spora grupa nauczycieli przeszła szkolenie z nowych technologii nauczania. Dobre chociaż i to...

Osobiście już wtedy krytykowałem ten pomysł, bowiem dawanie laptopów uczniom bez odpowiedniej infrastruktury w szkołach, oprogramowania, braku uregulowań prawnych nauczania zdalnego w szkołach i niechęci nauczycieli nie byłoby zapowiadaną przez premiera „informatyczną rewolucją w szkołach”, lecz zwykłym wyrzucaniem pieniędzy podatników.

Nie udało się, więc po raz kolejny rząd postanowił odgrzać zapomniany już kotlet i zgłosił kolejny pomysł zakupu laptopów, tym razem dla uczniów rozpoczynających 1 września 2011 roku naukę w klasach pierwszych szkół podstawowych. Pomysł było tyle „chytry”, że rząd zamierzał go sfinansować z pieniędzy pochodzących z opłat operatorów komórkowych za wykorzystywane częstotliwości. W działaniach tych, widać wyraźnie, że ministrowie za swojego patrona od spraw trudnych obrali Janosika!

Urzędnicy skrzętnie obliczyli, że ów miliard złotych starczy na laptopy dla pięciu roczników pierwszoklasistów, dla ich nauczycieli, a także na serwis, ubezpieczenie, oprogramowanie i szkolenia dla nauczycieli. Przy tak ambitnych założeniach okazuje się jednak, że na zakup jednego laptopa można byłoby przeznaczyć oszałamiająca kwotę 400 zł. (słownie: czterystu złotych).

Oczywiście skojarzenia z projektem One Laptop Per Child jest wprost uderzająca. Warto może jedynie przypomnieć, że zainteresowanie udziałem w projekcie wyraziły: Brazylia, Argentyna, Urugwaj, Nigeria, Libia, Pakistan i Tajlandia. Ale i ten projekt legł w gruzach...

Gwoli prawdy historycznej – kolejny pomysł rządu, czyli „Cyfrowa szkoła” jest właśnie realizowany, a jego ramach – co dodaje smaczku aktualnej obietnicy Premiera – projekt „E-podręcznik”.

Szału nie będzie

Zgodnie ze świeżo złożonymi obietnicami Premiera, już pierwszego września 2014 r. dzieci, które pójdą po raz pierwszy do szkoły, otrzymają darmowy podręcznik i będzie obowiązywał tylko jeden podręcznik w pierwszej klasie. W miejsce pakietu podręczników, który kosztuje czasami nawet kilkaset złotych, dostarczymy rodzicom bezpłatny podręcznik - zapowiedział premier. Dodał, że do tej zmiany jest już zobowiązane Ministerstwo Edukacji Narodowej. Konieczna będzie także zmiana ustawy o systemie oświaty.

Premier podkreślił, że decyzja ta może wzbudzić emocje wśród wydawców podręczników, ale skorzystają na niej dzieci, które będą miały mniej do dźwigania. Dzięki tej zmianie podręczniki szkolne nie będą już książkami jednorazowego użytku. – Te podręczniki powinny być własnością szkoły i przekazywane kolejnym rocznikom – zaznaczył Tusk. – Dzieci, które pójdą w 2015 roku do drugiej klasy, będą włączane w ten sam mechanizm, tzn. w roku 2015 pierwszo- i drugoklasiści skorzystają z bezpłatnych podręczników – mówił Premier Tusk.
 

http://farm2.staticflickr.com/1112/1471150324_f4752d5ca0_o.jpg

Obietnica jak na nią przystało piękna jest!

Rzeczywistość nieco już jednak mniej. Zgodnie bowiem z art. 22a ust. 1 ustawy o systemie oświaty prawo wyboru podręcznika należy do nauczyciela, z zastrzeżeniem,  że tego wyboru dokonuje z zestawu podręczników dopuszczonych przez właściwego ministra do użytku szkolnego. Należy także podkreślić, że dyrektor szkoły podaje do publicznej wiadomości, do dnia 15 czerwca, zestaw podręczników, które będą obowiązywać od początku następnego roku szkolnego.

Zatem obiecana przez Premiera zmiana ustawy o systemie oświaty, musi wejść w życie do tego właśnie czasu. Czy zatem 5 miesięcy to czas wystarczający, aby mglista obietnica stała się zapisem ustawy o systemie oświaty? Patrząc na pragmatykę Ministerstwa Edukacji Narodowej,  może się to nie udać.

Wreszcie co z samodzielnością nauczyciela, którego pozbawi się prawa wyboru podręcznika, gwarantującego maksymalną indywidualizację pracy z uczniem. Co z otrzymywaną dotychczas obudową metodyczną, tak niezbędną w pracy nauczyciela? Czy urzędnik MENu dokonując wyboru jedynego słusznego podręcznika będzie o tym pamiętał?? Jakie będą kryteria wyboru podręcznika? Co w sytuacji, gdy pozostali – „przegrani” wydawcy, będą – a zapewne tak się stanie – odwoływać się od decyzji MENu?

Mnóstwo pytań bez odpowiedzi...

Wiemy natomiast, że raczej nie będzie to e-podręcznik, bo ich opracowanie, w ramach projektu „Cyfrowa szkoła”, ma potrwać do czerwca 2015 roku.

Zęby darowanego konia, czyli zamiast puenty

Obejrzałem ostatnio program telewizyjny, poświęcony właśnie darmowym podręcznikom. I zacząłem się zastanawiać, czy takie rozdawnictwo, ma jakikolwiek sens.

Dlaczego? Otóż  jedna z matek, zapytana przez dziennikarza co sądzi o takim pomyśle, odpowiedziała: I co z tego, że podręczniki mają być darmowe. A kto zapłaci za tornister, przybory, piórnik??

No właśnie KTO? Hm... może czas na kolejną obietnicę?