www.edukacjaidialog.pl Mój profil Blogi Czego nie uczą na informatyce...

Czego nie uczą na informatyce...

Nic z niczego nie powstanie

Rewolucyjne pomysły nie powstają ex nihilo, gwarantem innowacyjności gospodarki danego kraju jest jakość jego systemu edukacyjnego w dziedzinach, które decydują o funkcjonowaniu społeczeństwa informacyjnego, takich jak informatyka, matematyka, fizyka, biologia, ale także przedmioty humanistyczne.

Można powiedzieć, że w gospodarce „napędzanej wiedzą” system edukacyjny jest systemem ekonomicznym. Bardzo rzadko dostrzega się ekonomiczną stronę edukacji. Jeśli pojawia się taki wątek, zwykle dotyczy braków finansowych i zapotrzebowania szkoły na to czy tamto. Perspektywa jest bardzo zawężona.

fot. www.ecom-icom.hku.hk

Informatyka do góry nogami

Obowiązujący system edukacyjny informatyki w Polsce w szkołach jest dokładnym przeciwieństwem zasad panujących w ekonomii elektronicznej (lub – jak kto woli – „gospodarki napędzanej wiedzą”). Uczy umiejętności obsługiwania komputera, a nie zasad jego funkcjonowania. Poznawanie niezliczonych narzędzi firmy Microsoft, przypomina do złudzenia mechaniczną pracę na taśmach w systemie taylorowskim. Nauka zamienia się w bezmyślną „klikomanię”. W gruncie rzeczy system nauczania informatyki w Polsce jest zaprzeczeniem samej idei nauki, ponieważ uniemożliwia zrozumienie zasad wg. których funkcjonuje i rozwija się społeczeństwo informacyjne.

fot. instinctivehealthmedicine.com

Nie bój się Linuksa!

Powszechnie wiadomo, że firma Microsoft (ale nie tylko ona) traktuje systemy edukacyjne jako doskonałe narzędzia do zaznajamiania i – co gorsza – do przyzwyczajania uczniów do używania w przyszłości swoich produktów. Jeżeli uważamy, że celem nauki informatyki w szkole nie jest wychowywanie konsumentów używających automatycznie – czyli bezmyślnie – oprogramowań potężnych firm , lecz kształcenie podstaw metodologicznych informatyki i nabywania umiejętności obsługiwania narzędzi informatycznych zbudowanych według różnorodnych zasad to wniosek wydaje się być oczywisty: uczeń powinien poznać w szkole nie jeden, a co najmniej dwa systemy. Dlatego wprowadzenie na szeroką skalę nauki Linuksa w szkołach wyrwałoby nasz kraj z zapaści edukacyjnej w jakiej się znajduje.

fot. technology.desktopnexus.com

Uważaj, kto pisze podręczniki

Prof. Sysło (autor podręczników do informatyki) napisał o systemie Linux: „Faktycznie, w kodzie systemu Linux grzebie na całym świecie niewielka garstka informatyków.” Ta uwaga dyskwalifikuje prof. Sysło jako autora podręczników informatyki. Nazwać „garstką” potężny – liczący setki tysięcy ludzi ruch społeczno-naukowy, który zmienił i zmienia rozwój technologii informatycznej, którego zasady doprowadziły do powstania Internetu, to dowód, że nie wie się dosłownie nic o społeczeństwie informacyjnym.

Prof. Staniszkis o społecznych konsekwencjach „wolnego oprogramowania” pisze w następujący sposób :„Moim zdaniem Linux i jego połączenie samoorganizacji z kontrolą mogą służyć jako model organizacji i władzy w XXI wieku”. Każdy kto dłużej używa Linuksa potwierdzi, że zasady wewnętrznej budowy Linuksa są skorelowane z współczesną organizacją pracy.