"Nowoczesna szkoła" - czy tego najbardziej potrzebujemy w XXI wieku?

Jan Fazlagić, 22 Sierpień 14

E. D. Hirsch w rozdziale zatytułowanym Reality’s Revenge (Rewanż rzeczywistości) udowadnia, że "progresywna" szkoła nauczania jest nieskuteczna. Badania nad uczniami w klasach, badania z zakresu psychologii poznawczej oraz porównania międzynarodowe dowodzą, że tam, gdzie stosowane są "archaiczne" praktyki nauczania - odrzucane przez nowoczesnych edukatorów - tam wyniki osiągane przez uczniów są lepsze.
 

Np. J. Stillings zbadała 108 klas pierwszych i 58 klas drugich, w których stosowano różne metody nauczania. Okazało się, że tam, gdzie kładziono nacisk na wiedzę akademicką kosztem ograniczenia stosowania metody projektowych, tam uzyskiwano największe postępy w nauczaniu nauk ścisłych i czytaniu. Badania Brophy-Everstoina w szkołach podstawowych dowiodły, że nauczanie było najbardziej efektywne, gdy:
 

• Koncentrowało się na treści,
• Angażowało wszystkich uczniów,
• Przebiegało w odpowiednim tempie,
• Wymagało od uczniów częstego czytania na głos,
• Umiejętności zrozumienia informacji doskonalono do granic perfekcyjności albo je przekraczano,
• Gdy od każdego dziecka wymagano wykonywania zadań, które powodowały natychmiastowe sprzężenie zwrotne pozbawionych osądów wartościujących.

Hirsch konkluduje, że tradycyjne metody nauczania są bardziej skuteczne od metod opartych na odkrywaniu i uczeniu się w indywidualnym tempie.

Innymi słowy nie ma to jak dobry nauczyciel w klasie: w każdej szkole nie zastąpi go ani tablet ani Internet.

Chcecie więcej dowodów? Proszę bardzo:
 

Uczniowie uczą się bardziej efektywnie, gdy nauczyciel najpierw dokonuje strukturyzacji przedstawianej informacji i pomaga ją odnieść do tej wiedzy, która już jest w posiadaniu uczniów, następnie monitoruje wyniki i dostarcza informacji zwrotnej w czasie powtarzania;

Uczniowie uzyskują lepsze wyniki, gdy większość czasu są pod nadzorem nauczyciela zamiast pracy samodzielnej.

(J. Brophy, Michigan State University, T. Good, University of Missouri)

Uczniowie nauczani z wykorzystaniem ściśle określonego programu nauczania uzyskują generalnie lepsze wyniki od tych, uzyskiwanych przez uczniów nauczanych przy pomocy metod zindywidualizowanych lub opartych na uczeniu się przez odkrywanie (dicovery learning).

(University of Illinois)

Tradycyjne metody zorientowane na nauczyciela skutkowały lepszymi wynikami uczniów na poziomie akademickim, niż metody zorientowane na ucznia;

Dowody na wyższość metod zorientowanych na nauczyciela w nauczaniu dzieci z rodzin o niskim statusie społeczno-ekonomicznym są niepodważalne.

(J. Chall, Harvard University)

Więcej na ten temat w:  E.D. Hirsch Jr., The Schools We Need: And Why We Don’t Have Them, Doubley, New York 1996, s. 184.

O autorze:
		Jan Fazlagić Autor jest profesorem Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu oraz Pełnomocnikiem Rektora ds. Badań i Rozwoju w AFiBV w Warszawie; zajmuje się m.in. szkoleniami dla nauczycieli; opublikował ponad 250 artykułów i 9 książek dotyczących zarządzania wiedza, zarządzania w oświacie. Autor w internecie: Fazlagic.pl, headmaster.pl, jakwybracstudia.blogspot.com
Tekst ukazał się pierwotnie na blogu autora: jakwybracstudia.blogspot.com