www.edukacjaidialog.pl Mój profil Blogi Dyslektyczny elementarz

Dyslektyczny elementarz

Mówi się o niej coraz częściej – o jej odmianach, przyczynach, sposobach radzenia sobie z nią. Minęły czasy, kiedy o „dysfunkcjach” dziecka się milczało, udając, że problemu nie ma.

Tymczasem problem jest, i – co się okazuje – coraz szerszy. Zapobiegać, czy leczyć? Czy w ogóle można mówić o działaniu profilaktycznym, czy dysleksja jest chorobą?

Pojęcie „dysleksja” używane jest często jako ogólne określenie wszelkich trudności związanych z nauką czytania i pisania. Badania prowadzone na ten temat, wyodrębniają bardziej szczegółowe terminy. Przybierają one następujące formy:

- Dysgrafia – gdy pismo dziecka bardziej przypomina bazgranie kurzym pazurem po ziemi, niż tekst dający się przeczytać.

- Dysortografia – kiedy dziecko ma wyraźne problemy z przyswojeniem zasad ortografii i poprawnej pisowni.

- Dyskalkulia – gdy dziecko posiada zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych.

- Dysleksja – kiedy ma problem z nauką czytania, czemu często towarzyszą trudności w pisaniu.

Nad tym, skąd się bierze dysleksja, wciąż trwają spekulacje – głównie dlatego, że jest to zaburzenie o złożonym podłożu. Najpopularniejsze są dwie koncepcje – genetyczna (czyli dziedziczona; dziecko jest dyslektykiem, najprawdopodobniej któreś z rodziców także nim jest) i organiczna (polega na tym, że mikrouszkodzenia centralnego układu nerwowego nie zostały odziedziczone, ale wystąpiły podczas faz rozwoju – szczególnie w okresie płodowym lub bardzo wczesnym dzieciństwie).

Czy można przeciwdziałać?

Dysleksja nie jest chorobą – nie istnieje lekarstwo, które by ją wyeliminowało. Natomiast można minimalizować jej skutki. Im wcześniej zostanie wykryta, tym szybciej można znaleźć sposób na ten problemem. Można jednak przeciwdziałać, szczególnie dbając o zdrowie i samopoczucie podczas ciąży. Sam stres jest wystarczającym czynnikiem, który może prowadzić do zakłóceń rozwojowych dziecka w łonie matki. Jest to problem, którego nie można bagatelizować. Spacery, spokojna muzyka, dbanie o kondycję fizyczną i psychiczną, są absolutną podstawą. A kiedy dysleksja zostanie jednak wykryta, należy pamiętać, że przede wszystkim dziecku potrzebne jest czynne wsparcie rodziców i wspólna praca.

Na szczęście z dysleksją da się żyć. I choć bywa uciążliwa, przykład Einsteina, Edisona, Da Vinci, Darwina i wielu, wielu innych świadczy o tym, iż nie jest przeszkodą nie do przeskoczenia, ani nie wyklucza wysokiego poziomu inteligencji. Można z niej uczynić atut – ciężka praca nad słabościami udoskonala i uczy wytrwałości, potrzebnej na każdym etapie ludzkiego życia.

Podziel się

KOMENTARZE

Aktualnie brak komentarzy. Bądź pierwszy, wyraź swoją opinię

DODAJ KOMENTARZ

Zaloguj się albo Dodaj komentarz jako gość.