Raport o stanie edukacji 2011

Redakcja portalu, 13 Grudzień 12 Dodaj komentarz Wyślij Drukuj

W dniu dzisiejszym (tj. 13.12.2012 r.), w siedzibie Instytutu Badań Edukacyjnych, podczas zorganizowanego na tę okoliczność briefingu prasowego, odbyła się prezentacja „Raportu o stanie edukacji 2011. Kontynuacja przemian”. „Nasz obecny raport – mówił demonstrujący opracowanie dyrektor IBE, Michał Fedorowicz – nosi podtytuł "Kontynuacja przemian", bo w gruncie rzeczy te dwa słowa najlepiej oddają to co się dzieje w edukacji – zarówno w oświacie, jak i w szkolnictwie wyższym”. Po czym dodawał – „Raport tworzymy nie tyle dla przedstawiania superaktualnej informacji, jakiejś jednej punktowej, co dla uporządkowania wielkiej liczby informacji”.

Kwestiami zasadniczymi, determinującymi w dużym stopniu zawartość dokumentu, były zmiany prawne w edukacji, wynikłe z uchwalenia przez Sejm w roku 2011 Ustaw: o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw (z dn. 19 sierpnia 2011) oraz o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie niektórych innych ustaw (z dn. 18 marca 2011). 


Zjawiskami, na które analizując raport należy zwrócić uwagę są niewątpliwie:

• wysoki współczynnik skolaryzacji dzieci w wieku 3-5 lat – 64,6%;
   
• niski odsetek dzieci, które mimo obowiązku nie uczęszczają do szkoły – 6,1% (w poprzednim raporcie – 4,8%);
   
• wygaszanie – na skutek wprowadzenia nowych podstaw programowych dla szkół ponadgimnazjalnych – liceów profilowanych
  
  „Przechodzimy na trochę inną logikę kształcenia ponadgimnazjalnego” – przekonywał dyrektor IBE, wskazując na wyklarowane proporcje uczniów decydujących się na kontynuowanie nauki w poszczególnych segmentach szkolnictwa. – „Od ładnych paru lat jest już stabilna struktura – mniej więcej 45% uczniów wybiera kształcenie ogóle, mniej więcej 35% wybiera kształcenie zawodowe w technikach, no i około 20% wybiera kształcenie zawodowe w zasadniczych szkołach zawodowych”.  Tym samym – jak się wyraził – „nie ma tu za bardzo przestrzeni dla dawnego pomysłu liceów profilowanych”;
   
• niski udział ludzi dorosłych (w wieku 25-64 lat) w jakichkolwiek formach dokształcania się – ok. 5% (średnia dla UE wynosi 8,9%)
  
  „Zmiany w szkolnictwie zawodowym mają na celu otwarcie się tej formy kształcenia na potrzeby ludzi dorosłych” – tłumaczył Fedorowicz. – „To jest dodatkowy powód żeby wygaszać tradycyjne szkoły dla ludzi dorosłych, które traktowały dorosłego człowieka jak uczniaka” – miast sprzyjać uzupełnianiu przez niego pewnych, brakujących kwalifikacji. Uelastycznieniu tego procesu (tj. pozyskiwania nowych kompetencji) służyć ma nowa regulacja w postaci rozporządzenia o podstawie programowej kształcenia w zawodach, rozkładająca tradycyjne profesje na moduły kształcenia. – „Pewne grupy umiejętności, które trzeba wykształcić w szkole można kompletować w różnych konfiguracjach” – objaśniał Fedorowicz. – "Dzięki temu absolwent zasadniczej szkoły zawodowej, który będzie chciał uzupełnić swoje kompetencje o trochę pokrewny zawód nie będzie musiał się uczyć tego zawodu od nowa, tylko wystarczy jak dorobi jeden brakujący moduł. Tak samo na poziomie tech-nikum i tak samo ma być skonstruowana oferta dla ludzi dorosłych”;
   
• systematycznie malejąca w ostatnim czasie liczba osób studiujących (1927 tys. w roku 2006 do 1818 tys. – w roku 2010);
   
• obniżenie wartości dyplomów uczelni wyższych na rynku pracy;
   
• brak klarownego rozdziału pomiędzy poziomem licencjatu i poziomem magisterium, a co za tym idzie wciąż pokutujące w społeczeństwie przekonanie, że dyplom pierwszego stopnia nie jest tożsamy z pełnym wykształceniem wyższym.