OSKKO apeluje o dyskusję ws. sześciolatków

Redakcja portalu, 29 Grudzień 15 Dodaj komentarz Wyślij Drukuj

"Konieczne jest dokonanie analizy skutków społecznych, organizacyjnych i finansowych, ze szczególnym uwzględnieniem obciążeń, które poniosą samorządy, dotyczącej funkcjonowania w systemie przez 12 lat prawiepustego rocznika (uczniowie podejmujący naukę w I klasie w roku 2016)" - przeczytać można w stanowisku Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Kadry Kierowniczej Oświaty ws. sześciolatków w szkole. Zrzeszeni w OSKKO dyrektorzy i urzędnicy oświatowi zwracają ponadto uwagę na potrzebę "mądrego przygotowania się przez resort edukacji do ew. planów wszelkich zmian w delikatnej tkance oświatowej, zawsze owocujących długofalowymi konsekwencjami". Pełna treść stanowiska poniżej.

Stanowisko Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Kadry Kierowniczej Oświaty (OSKKO) ws. planowanych zmian w funkcjonowaniu szkół podstawowych, a także przedszkoli oraz skutków organizacyjnych, finansowych i społecznych tych zmian

Stowarzyszeni - dyrektorzy i urzędnicy oświatowi wyrażają zaniepokojenie planowaniem zmian w systemie oświaty bez wszechstronnie akceptowanego i jasnego wskazania rodzicom oraz środowisku osób odpowiedzialnych za zarządzanie w szkołach i samorządach - skutków proponowanych zmian: tj. szans i zagrożeń z perspektywy dzieci i uczniów, a także rzetelnej analizy kosztów reorganizacji.

Pragniemy poniżej przedstawić pod rozwagę Ministra Edukacji Narodowej, posłów na Sejm a także społeczności szkolnych i opinii publicznej znane nam fakty dotyczące planu rezygnacji z edukacji szkolnej sześciolatków oraz zadać niektóre podstawowe pytania:
 

• Całkowicie popieramy uznanie prawa rodziców do zdecydowania o wieku posłania dziecka do szkoły, w obecnym jednak stanie prawnym rodzice mają to prawo – mogą zdecydować czy dziecko sześcioletnie rozpocznie naukę szkolną, czy też nauka zostanie odroczona. Natomiast uważamy, że systemowo dziecku powinno się wskazać na możliwość rozpoczynania nauki w wieku 6 lat - bez utrudniania skorzystania z niej, ponieważ wszystkie strony zabierające głos w tej sprawie (także np. Stowarzyszenie Rzecznik Praw Rodzica oraz nasza organizacja) uważają, że dziecko w tym wieku jest gotowe do nauki czytania i pisania.
   
• Dyrektorzy przedszkoli i samorządowcy jednoznacznie wskazują nam, że wprowadzenie dodatkowego rocznika (sześciolatków) do przedszkoli uniemożliwi zapewnienie edukacji przedszkolnej dla dzieci 3-letnich lub wymusi na samorządach nową konieczność znalezienia dodatkowych środków na zapewnienie odpowiedniej liczby miejsc dla tych dzieci. (np. budowa nowych przedszkoli).
   
• Zapewnienie prawa do wychowania przedszkolnego dla dzieci od 3 roku życia (ustawa przedszkolna) oznacza, że dziecko po 3-letnim okresie uczęszczania do przedszkola jest pod względem społecznym i emocjonalnym w wieku 6 lat przygotowane do podjęcia nauki. Dbając w dalszym ciągu o prawo rodziców do decyzji, twierdzimy, że ostateczną decyzję powinni podjąć rodzice dziecka po konsultacji z nauczycielem przedszkola, który przecież dokonuje diagnozy dziecka w tym zakresie.
   
• Zwracamy uwagę na potrzebę mądrego przygotowania się przez resort edukacji do ew. planów wszelkich zmian w delikatnej tkance oświatowej, zawsze owocujących długofalowymi konsekwencjami. Do tego konieczna jest analiza skutków finansowych, które poniosą samorządy w związku z takimi działaniami jak: przekształcenie szkół w zespoły szkolno-przedszkolne lub konieczność tworzenia nowych miejsc w przedszkolach z powodu nie spełnienia przez szkoły wymogów określonych np. w przepisach p.poż. Nie są nam znane analizy takich zmian.
   
• Równie konieczne jest dokonanie analizy wpływu braku miejsc w przedszkolach dla dzieci 3 letnich na możliwość podjęcia pracy przez ich rodziców.
   
• Zadajemy pytanie: co stanie się z obowiązkowym rocznym przygotowaniem przedszkolnym, gdy obowiązek szkolny rozpocznie się w wieku 7 lat, a rodzic będzie chciał posłać do szkoły 6 – latka? Czy i jak będzie zorganizowane obowiązkowe przygotowanie dziecka do szkoły?
   
• Konieczne jest dokonanie analizy skutków społecznych, organizacyjnych i finansowych, ze szczególnym uwzględnieniem obciążeń, które poniosą samorządy, dotyczącej funkcjonowania w systemie przez 12 lat prawie pustego rocznika (uczniowie podejmujący naukę w I klasie w roku 2016). Ważne jest przedstawienie społeczeństwu i nam – wykonawcom prawa - wyników takich analiz.
   
• Wskazujemy na istotną konieczność analizy skutków finansowych wprowadzenia nowej podstawy programowej, nowych podręczników, szkoleń nauczycieli w tym zakresie. Niezależnie od powyższego uważamy, że tworzenie nowej podstawy programowej powinno się odbywać z uwzględnieniem wyników szerokich konsultacji ze środowiskiem nauczycielskim i naukowym oraz, że nie może się to odbywać pod presją czasu.
   
• Obecnie mamy do czynienia z zupełnie inną sytuacją dotyczącą nieprzygotowania szkół do przyjęcia 6-latków niż to było w czasie, gdy ta kwestia była oceniania przez społeczeństwo poprzez zbieranie poparcia dla referendum w tej sprawie. Samorządy i nauczyciele po tym czasie wykonali wielki wysiłek organizacyjny w celu właściwej realizacji tego zadania. Oceniamy przygotowanie szkół jako dobre.
   
• Wnioskujemy o poważne zastanowienie nad (szerzej przedstawionymi w naszym odrębnym stanowisku) konsekwencjami planu wprowadzenia do szkół podstawowych młodzieży w wieku gimnazjalnym, tj 13-16 lat. Do szkół podstawowych uczęszczają dzieci w wieku od 5-12 lat (uwzględniając oddziały przedszkolne) i jest to bezpieczne środowisko, dostosowane do potrzeb młodszych dzieci, wolne od, znanych ze szkoły ośmioletniej, negatywnych skutków społecznych. Naszym zdaniem umieszczanie młodzieży w szkole dla najmłodszych jest błędem.

W związku z ww. uwagami wnioskujemy o podjęcie dyskusji z fachowcami w zakresie zarządzania oświatą, deklarujemy wolę udziału w takich konsultacjach. Podatność  sfery edukacji na nieprzygotowane zmiany jest już nam wszystkim znana. Zachęcamy resort edukacji oraz członków Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży Sejmu RP do podjęcia takiej rozmowy. Możecie Państwo liczyć na nasze zaangażowanie i rzetelne oceny, czego dowody niejednokrotnie dawaliśmy.

źródło: Ogólnopolskie Stowarzyszenie Kadry Kierowniczej Oświaty