U Kochanowskiego na imieninach

Aleksandra Podsiadły, 24 Czerwiec 12 Dodaj komentarz Wyślij Drukuj

Gościu, siądź pod mym liściem, a odpocznij sobie – pisał Kochanowski przeszło cztery wieki temu. Zdaje się, że i dziś zawołał podobnie: zaprasza jednak nie pod liście, a pod dach, całkiem nowoczesny w porównaniu z szesnastowiecznym dworkiem, bo należącym do gmachu Biblioteki Narodowej w Warszawie.

23 czerwca 2012 roku w Bibliotece Narodowej w Warszawie odbyły się uroczyste imieniny Jana Kochanowskiego. Które? Kochanowski kobietą nie był, by sprawa wieku owiana została tajemnicą, choć dokładne jej określenie w pierwszej chwili może być kłopotliwe, albowiem solenizant od kilkuset lat w imprezach wszelakich uczestniczyć może najwyżej duchem. Skąd zatem pomysł by w tak niekonwencjonalny sposób obchodzić jego imieniny? 


Jak Chopin w dresie

W wielu miejscach Polski, szczególnie większych miastach, można zauważyć stosunkowo nowy, interesujący nurt kultury popularnej, w którego strumieniu dostrzeżemy wiele ciekawych aspektów, którym z kolei warto przyjrzeć się bliżej. I zadać sobie kilka pytań.

Każdy, kto był w ostatnim czasie w Warszawie, na pewno zwrócił uwagę na postać Fryderyka Chopina, ubranego w wygodny, stylowy dresik, przylgniętego do automatów z coca-colą czy pojawiającego się od czasu do czasu na tablicach informacyjnych w metrze i autobusach. Albo gawędzącego sobie z Syrenką jakiś czas temu, kiedy Polska przejmowała przewodnictwo w Parlamencie Europejskim. W chwili obecnej jakby zaspali – być może zasmuceni przegraną rodaków na Euro – niemniej forma przedstawiania dawnych poetów, artystów, ważnych postaci narodowych wyraźnie zyskuje sobie zwolenników i staje się nowym, coraz odważniej rozpowszechnianym trendem.

fot. willma.redblog.pomorska.pl 

 

Wieszcze z matrixa

Obok spontanicznych akcji, spotów, filmików i zdjęć, w szerokim kręgu kulturowym znajdziemy także większe przedsięwzięcia. Najlepszym przykładem jest nowoczesne muzeum Fryderyka Chopina – w zamyśle autorów projektu było stworzenie muzeum „na miarę XXI wieku i na miarę chopinowskiego geniuszu”. Czy się udało? Elektroniczna karta, będąca równocześnie biletem wstępu, pozwalająca na kodowanie języka i poziom merytoryczny prezentowanych treści, stanowi furtkę do niesamowitej przygody z interaktywną historią ożywioną przez multimedialne tablice, zapachy i dźwięk. Dzięki temu odwiedzający wszystkimi zmysłami mogą lepiej wyobrazić sobie życie wybitnego artysty uświadamiając sobie tym samym, że był takim samym człowiekiem, jak my. 

Zarówno wydarzenia podobne imieninom Kochanowskiego, które w programie przewidują i bliższe poznanie twórczości polskiego wieszcza, i integrację z historią w sposób nowoczesny, znany i przyjazny (w programie, oprócz kiermaszu cennych zbiorów, obowiązkowo znalazł się czas na tańce i zabawę), jak i stałe inwestycje integrujące dostępną technologię z tym, co stare i niemodne (przez co zapominane, a niejednokrotnie wypierane), dają ogromną szansę na przetrwanie pamięci o naszym dorobku kulturalnym.


Jakie to ma znaczenie dla edukacji?

Bardzo mylne jest myślenie, że edukacja człowieka zamyka się w kilkunastu latach spędzonych za szkolną ławką i podręcznikach do matematyki, biologii i historii. Uczymy się przez całe życie – tym razem nie chodzi o sens metaforyczny tego stwierdzenia. Uczyć się znaczy poznawać, zagłębiać, szukać – nasz mózg rozwija się całe życie. W szkole do tego wysiłku byliśmy niejako zmuszeni. Kiedy przychodzi czas pracy, dużo trudniej zmobilizować się i dla własnej satysfakcji „otworzyć podręcznik” – tym razem metaforycznie, bo nauka współcześnie jest o wiele bardziej fascynująca! 

Dzieci i młodzież szybko zniechęcają się do nauki z winy nudnie i schematycznie prowadzonych zajęć, ubogich w bodźce stymulujące rozwój i chęć poznawania świata. Jako rodzice i opiekunowie musimy zdawać sobie z tego sprawę. Jeżeli nie szkoła, to my musimy pokazać im alternatywny, przyjemniejszy i modny sposób na przyswajanie wiedzy. 

Zanim skojarzysz słowo „muzeum” z „cmentarzyskiem przedmiotów spowitych kurzem i nudą”, na przekór sobie przejrzyj ofertę kulturalną swojego miejsca zamieszkania bądź najbliższego miasta – będziesz pod wrażeniem tego, jak wiele się zmieniło przez ostatnie lata. Zaangażowanie młodzieży rośnie, istnieje mnóstwo grup, które intensywnie pracują nad wizerunkiem kultury w Polsce. Technologia wkradła się również w społeczną odnogę edukacji, nauczanie powszechne, którego częścią jesteśmy wszyscy. Chopin, Mickiewicz, Skłodowska-Curie wołają do nas zza światów za sprawą piór (gwoli prawdy – klawiatury i myszki ;)) i fantazji naszych rodaków. Dziś zapraszał nas Kochanowski – kto będzie następny? Przeglądajcie strony i szukajcie – serdecznie zachęcamy do dzielenia się swoimi „kulturalnymi” zdobyczami i refleksjami na temat edukacyjnej roli nowoczesnych środków przekazu :).