Jak połączyć zabawę z nauką?

Demonizujemy? Bardzo możliwe. Przyznajmy jednak szczerze, że pomimo idącej naprzód świadomości i światopoglądu „tych na górze” oraz cyfryzacji szkół, ciągle większość z nich zdaje się tkwić w starym, nudnym schemacie powatarzanych lekcji, monotonnych podręczników i szablonowo przeprowadzanych zajęć. Niekiedy można odnieść wrażenie, jakby nauczyciele specjalnie uparli się postawić spiżowy pomnik niemal wiktoriańskim tradycjom. Z punktu widzenia nastolatka, wbicie kolejnego levelu w grze komputerowej jest nieporównywalnie bardziej atrakcyjne niż siedzenie ławce przez 45 minut i przepisywanie wzorów z tablicy. Czy można połączyć przyjemne z pożytecznym? Okazuje się, że tak.

Gamifikacja – to enigmatycznie brzmiące słowo, niekiedy tłumaczone w języku polskim jako „grywalizacja”, jest użyciem mechanizmów pochodzących z gier komputerowych (w tym sieciowych) w dziedzinach życia codziennego, które się z nimi nie kojarzą. Świadomość korzyści i możliwych osiągnięć jakie płyną ze stosowania gamifikacji są dobrze znane w środowiskach szeroko rozumianego marketingu, wojska czy właśnie edukacji. 

 

 

 

 

Na czym polega sukces gamifikacji i jakie płyną z niej korzyści?

Udowodniono, że system, który opiera się na współpracy, nagrodach, zdobywaniu punktów i wyższych poziomów, jest skuteczny i przynosi wysokie rezultaty. Gry sieciowe, które przede wszystkim przewidują pracę zespołową, przeniesione na płaszczyznę codzienności dają ciekawy efekt: posprzątanie samochodu, pozmywanie po obiedzie czy wyprowadzenie psa na spacer podnosi umiejętności rzeczywisto-wirtualnej postaci, z jaką utożsamia się osoba. 

Co jest takiego atrakcyjnego w grach? Przede wszystkim zdobywanie nagród. Za wykonanie zadania przydzielana jest określona ilość punktów, a ich suma po pewnym czasie pozwala wskoczyć na wyższy poziom bądź zdobyć nagrodę. Potrzeba rywalizacji jest wpisana w ludzką naturę. Gry najszybciej i najwyraźniej dostarczają namiastkę prawdziwej rywalizacji, dlatego umiejętnie zaplanowane zajęcia oparte na zasadach gamifikacji mogą stanowić klucz do zdobycia zainteresowania młodzieży. 


Wbij wyższy level na biologii!

Gramifikacja stosowana jest w marketingu by zachęcić użytkownika do zakupu wybranego produktu, ściągnięcia aplikacji, zapisania się na listę etc. Pole manewru jest ogromne – lecz co w takim razie powiedzieć o zajęciach lekcyjnych, które konstrukcją wydają się być idealnym podłożem wciągającej gry edukacyjno-fabularnej? Nie chodzi tylko o gotowe produkty-gry do użytku domowego; uczniowie na lekcjach będą rozwiązywać zagadki, ale aby to zrobić, muszą posiąść pewną wiedzę. Jest to swego rodzaju dramatyzowanie, ale budzące delikatnie adrenalinę i pragnienie zwycięstwa. Oprócz korzyści w postaci zdobytej wiedzy merytorycznej, łatwo w ten sposób zapanować nad atmosferą w klasie. Gloryfikowanie pewnych zachowań, nagradzanie ich (na przykład przyznawanie odznak za pomoc koledze oraz podnoszenie dzięki temu „statusu”) przedstawia owe wartości jako pożądane przez całą grupę. 

Nowa szkoła, nowy rok, nowe możliwości – gamifikacja, jak wszystko, ma swoje ciemne i jasne strony. Używając odrobiny dobrej woli, fantazji i jeszcze świeżego zapału do pracy, warto skorzystać z tej metody. Może to ona jest kluczem do drzwi, za którymi znajduje się wzajemne zrozumienie, współpraca i zapał do nauki?


źródło: www.naukawpolsce.pap.pl