Zmiany w Ministerstwie Edukacji Narodowej
Roman Lorens, 03 Czerwiec 13
Drukuj
Od wielu już miesięcy jesteśmy informowani przez środki masowego przekazu, że przy najbliższej rekonstrukcji rządu, zmiana nastąpi również na stanowisku ministra edukacji. I tym razem, w oczekiwaniu na zmiany na rządowych stanowiskach nie jest inaczej. Na giełdzie nazwisk jak na razie wielkiego tłoku nie ma i nie wszyscy chętni już się przyznają do chęci kandydowania, ale pomimo tego, ja już wiem…… kto będzie ministrem edukacji.
Skąd ta wiedza? Tak po prostu….z Wikipedii :-)
A oto garść faktów:
Lista ministrów edukacji narodowej w III RP
Henryk Samsonowicz od 1 stycznia 1990 do 14 grudnia 1990 – profesor historii
Robert Głębocki od 12 stycznia 1991 do 5 grudnia 1991 – profesor astrofizyki
Andrzej Stelmachowski od 23 grudnia 1991 do 5 czerwca 1992 – profesor nauk prawnych
Zdobysław Flisowski od 11 lipca 1992 do 26 października 1993 – profesor nauk technicznych
Aleksander Łuczak od 26 października 1993 do 1 marca 1995- profesor historii
Ryszard Czarny od 4 marca 1995 do 26 stycznia 1996 – profesor współczesnych politycznych i ekonomicznych stosunków międzynarodowych
Jerzy Wiatr od 15 lutego 1996 do 17 października 1997 – profesor socjologii
Mirosław Handke od 31 października 1997 do 20 lipca 2000 – profesor nauk chemicznych
Edmund Wittbrodt od 20 lipca 2000 do 19 października 2001 – profesor nauk technicznych
Mirosław Sawicki od 1 września 2005 do 31 października 2005 – urzędnik państwowy
Roman Giertych od 5 maja 2006 do 13 sierpnia 2007 - adwokat
Ryszard Legutko od 13 sierpnia 2007 do 16 listopada 2007 – profesor filozofii
Katarzyna Hall od 16 listopada 2007 do 18 listopada 2011 – działaczka oświatowa i urzędnik samorządowy, zaangażowana w tworzenie gdańskiej oświaty niepublicznej
Krystyna Szumilas od 18 listopada 2011 – nauczycielka, samorządowiec
Nie trudno zauważyć, że ministrami edukacji zostają głównie pracownicy naukowi, które znają szkołę z czasów, kiedy sami do niej chodzili.
A nawet obecnie urzędująca Pani Minister przestała być czynną nauczycielką w 1991 roku.
Zauważyć również należy, że bycie ministrem edukacji, to bardzo niepewna posada, gdyż jedynie Pani Minister Hall była ministrem pełną kadencję, a rekordzistą jest bez wątpienia minister Ryszard Legutko, pełniący funkcję od 13 sierpnia 2007 do 16 listopada 2007!
Czas na wnioski…..
Kolejny minister będzie pełnił swoja funkcję przy odrobinie szczęścia politycznego ok 2 lat.
Z dużą dozą prawdopodobieństwa, uwzględniwszy „tradycję”, mogę przewidzieć, że nie będzie to osoba związana z oświata.
Dotychczasowe doświadczenie wskazuje, że nie jest to rozwiązanie dobre. Ministrem edukacji powinna zostać osoba, która zna problemy szkoły nie tylko z gazet i programów telewizyjnych. Polska szkoła potrzebuje pragmatyka, który zamiast wdrażać kolejną odsłonę reformy, dokona ewaluacji dotychczas wprowadzanych zmian i wyciągnie logiczne wnioski.
Wszak długa liczba pomyłek, wpadek, nierozważnych i pochopnych posunięć powinna zostać już dawno wyczerpana!
Niestety, poza apelem, aby każdy robił to co umie, niewiele można tu zrobić
Podziel się
Aktualnie brak komentarzy. Bądź pierwszy, wyraź swoją opinię
