Niegrzeczne dzieci (cz.3) się nudzą

Jarek Żyliński, 07 Lipiec 16 Dodaj komentarz Wyślij Drukuj

Oczywiście w idealnym świecie - pod tym względem jak najbardziej istniejącym - znudzone dziecko ma wiele kreatywnych sposobów na zapewnienie sobie ciekawego i dobrego zajęcia. Wtedy nie ma problemu z radzeniem sobie z nudą dziecka.

Gorzej, jak dziecko sobie nie potrafi z tym poradzić. Z naszymi pociechami jest o tyle trudniej, że mają one o wiele więcej energii i potrzebują więcej bodźców niż my - choć prócz tego, że jest to sprawa wieku, to ma tu znaczenie także temperament.

Dlatego dorosły człowiek jak się nudzi to śpi, czyta, albo robi coś spokojnego, regularnego. Dzieci potrzebują czegoś bardziej emocjonującego i nieliczne są przypadki dzieci potrafiących siedzieć godzinami nad jedną czynnością - a jak są, to dla ich dobra warto jednak otwierać je też na inne aktywności.

Stąd też nudzące się dziecko szuka czegoś pasującego do jego pokładów energii. Tutaj pojawia się ciekawostka - pokłady energii wiążą się z emocjami. Często rodzic może pokazać dziecku jakąś rzecz jako emocjonującą przez swoją postawę wobec niej (widać to po najmniejszych dzieciach, że zawsze idą tam, gdzie ludzie się czymś emocjonują - choć chwilę później ten sam przedmiot pozostawiony sam sobie nie wzbudziłby zainteresowania). Oczywiście przegniemy emocjonując się zmywaniem naczyń, ale w niektórych przypadkach atrakcyjność pewnych zabaw możemy delikatnie podkreślić swoim zaangażowaniem - jest to dość mocne narzędzie wychowawcze! Przy czym niełatwe do użycia, bo dzieci to genialne falsyfikatory emocji (stąd sztuczka z naczyniami jest skazana na porażkę).

Swoją drogą, może to właśnie Twoje emocje są dziecku potrzebne do zabawy? Może ono się nudzi nie dlatego, że zabawy są dla niego nudne, ale dlatego, że potrzebuje w nich właśnie Ciebie?

Podsumowując i skupiając się na samym skutku. Dzieci nudząc się mogą bardzo nieporadnie poszukiwać potrzebnych im bodźców i bez Twojej pomocy po prostu zrobić coś głupiego. Ponadto czasem wpadają w takim stanie w czarną dziurę logiczną, która powoduje, że robią coś bezmyślnie, na przykład uciążliwie regularnie bujają szafą, aż ta spadnie... bywa i tak.

* * *

O autorze:
		Jarek Żyliński Psycholog wychowawczy, opowiada rodzicom o rozwoju dzieci i mechanizmach związanych z wychowaniem. Używa do tego konsultacji, warsztatów oraz środków medialnych. W internecie: Facebook
Tekst pierwotnie ukazał się na Psychoblogu autora na Facebooku