Do biegu… gotowi… STOP!

Aleksandra Podsiadły, 17 Październik 11 Dodaj komentarz Wyślij Drukuj

Tymczasem minął miesiąc, a ogrom idei zaczął uwierać i ciążyć sprawiając, że odległa meta – wakacje 2012 – jawi się jako cel o tyle nieosiągalny, ile realizacja wszystkich zobowiązań na raz. Do lekcji przygotować się coraz trudniej, na wykład rano zbyt ciężko wstać, zapał jakby zelżał, a lista zadań do zrobienia rośnie odwrotnie proporcjonalnie do chęci realizacji… I jak tu kolejny raz nie zawieść się na sobie?


Timebreak

Po pierwsze: zatrzymaj się! Zamknij oczy, weź głęboki oddech, odpręż się. Wyścig szczurów trwa, trwał i będzie trwać, bo zawsze znajdą się tacy, którzy na złamanie karku, nie wliczając w życiowe kalkulacje swojego zdrowia i czasu na odpoczynek, będą ślepo, po trupach, wspinać się po drabinie osobliwie rozumianego sukcesu. Ale czy trzeba aż takiego poświęcenia – podkrążonych na czarno oczu, chronicznego niezadowolenia, nieustającej presji – żeby osiągnąć sukces?

Na początku należy sobie uświadomić, że – wbrew podświadomie wpajanej, obiegowej opinii w szkole i na uczelni – człowiek nie jest maszyną. Nie będzie wydajnie pracował siedząc sztywno na zajęciach przez 8 godzin, tuż po nich pędząc na korepetycje/ dodatkowe zajęcia/ do pracy, wracając do domu w godzinach późnowieczornych, gdzie jeszcze trzeba wykonać szereg prozaicznych, aczkolwiek bardzo istotnych obowiązków (kiedyś przecież trzeba coś zjeść, od czasu do czasu wypada wziąć prysznic). A na koniec jedynie 5,6 godzin snu na dobę. Gdzie czas na zainteresowania? Rozwój? Pasje?


Musisz odpocząć!

Odpoczynek sprawia, że organizm nabiera nowych sił, odgania stres, uspokaja. Jest absolutnie niezbędnym elementem poprawnego funkcjonowania. Skuteczna i owocna nauka, praca, nie są możliwe przy intensywnym wysiłku 24h na dobę. I nie chodzi tylko o odpoczynek fizyczny; przy pracy umysłowej, która bardziej niż inne dziedziny dotyka właśnie nauki i edukacji, jest potrzebny odpoczynek psychiczny. Wszelkiego rodzaju gry, zabawy, wyjścia do kina czy teatru, pozwalają na regenerację umysłu i wewnętrznej siły. Cytując świetnego pisarza Umberto Eco, „Kultura wyzwala ciało od zniewolenia pracą i usposabia go do kontemplacji”. Ważne jest również to, by często zmieniać formę rozrywki. Urozmaicenie – to klucz do tego, aby nie wpaść w rutynę.


Inaczej

Często na myśl o tym, żeby wyłożyć się z nogami na fotelu i kubkiem gorącej herbaty w ręce (z tej perspektywy miło przecież popatrzeć za okno, gdzie jesień rozhulała się na dobre i zamiata chodniki płaszczem kolorowych liści, albo odpalić nową grę komputerową, która od miesiąca tonie pod pokrowcem kurzu, czy wziąć do ręki upatrzoną książkę przygodową - czujemy automatyczne wyrzuty sumienia. Bo przecież trzeba zrobić tyle rzeczy…

Tak, trzeba. Ale – jak już wspomniałam, co jeszcze raz podkreślam – jesteśmy ludźmi, a nie maszynami. Istotami o niezgłębionych zdolnościach, fantazji, nieocenionej i nieporównywalnej wartości! Dlatego zachęcam do chwili autorefleksji i ponownej analizy wrześniowych postanowień – warto wygospodarować przynajmniej godzinę dziennie na zupełny relaks pozbawiony poczucia winy. Na spacer po parku, książkę, rozmowę z od dawna zaniedbanym znajomym. A po godzinie… Uśmiechnąć się, wstać i najzwyczajniej w świecie pobiec dalej. Bo niezależnie od tego, ile godzin snu zarwiemy, ile czasu zmarnujemy na martwienie się o rzeczy, które straszą na horyzoncie w mniej lub bardziej odległej przestrzeni czasowej, na metę wszyscy dotrzemy w tym samym czasie. A przecież dużo lepiej dobiec do niej z uśmiechem na twarzy, niż ledwo dysząc i powłócząc nogami od katorżniczego wysiłku.