Eksperymenty w przedszkolach niemieckich | Katarzyna Tomasik-Abdelsamie

Rozumienie wczesnej edukacji znacząco ewaluowało w ostatnich latach. Czas dzieciństwa jest najintensywniejszym okresem w procesie całożyciowego uczenia się każdego człowieka. Psychologia rozwojowa wskazuje, że dzieci bardzo wcześnie wykazują cechy niezbędne eksploracji, takie jak ciekawość, zdolność koncentracji czy obserwacji. Nowe wnioski z badań nad mózgiem człowieka w dziedzinie neurobiologii nie tylko potwierdzają istotę chęci do nauki dla całożyciowej edukacji, ale również ilustrują szczególne znaczenie, jakie ma w tym procesie radość i przyjemność czerpana podczas zdobywania wiedzy. Pierwsze badania porównawcze, takie jak PISA2 i TIMSS3 uwydatniły niedociągnięcia w niemieckim systemie oświaty. Czerwonym światłem alarmuje też rosnący niedobór wykwalifikowanych pracowników, w szczególności w dziedzinie nauk związanych z biologią, fizyką czy chemią. Niemiecka gospodarka potrzebuje naukowców, technologów, inżynierów, a tych wciąż brakuje pośród kończących wyższe szkoły absolwentów. Niezbędnym staje się zatem wspieranie już najmłodszych członków społeczeństwa w ich zainteresowaniach i zdolnościach. W przypadku Niemiec rozbudzanie zainteresowania naukami ścisłymi czy pobudzanie radości z odkrywania stało się jednym z głównych zadań edukacji i wychowania w placówkach państwowych.