Każdy może wiele dla siebie zrobić | Natalia i Krzysztof Minge

Żyjemy w szczęśliwych czasach. Jeszcze kilkadziesiąt lat temu na inteligencję, pamięć, czy kreatywność patrzono jako na wrodzone umiejętności, które się posiada albo nie. Co więcej, u pewnej przedwojennej nauczycielki przedszkolnej spotkałam się nawet z podziałem na „inteligencję wrodzoną” - tę lepszą i „nabytą”, czyli zdecydowanie gorszą. Jeszcze 17 lat temu nasz los był zatem przypieczętowany. Dziś na szczęście nie jest. 

Rozwój przez całe życie stał się nie tylko czymś możliwym, ale dla bardzo wielu ludzi wręcz koniecznym, a świadomość neuroplastyczności mózgu i możliwości realnego wpływania na sposób jego funkcjonowania nawet w dorosłym wieku sprawia, że coraz więcej ludzi sięga po możliwość poprawy własnego funkcjonowania wtedy, gdy nie są już dziećmi i to nawet w sytuacjach, gdy pewne możliwości edukacyjne zostały zaprzepaszczone, czy to przez otoczenie, czy to przez ich samych. Wyświechtane porównanie mózgu do mięśnia  ma sporo dobrych stron. Jakkolwiek jest mocno nieprecyzyjne, rozbudza wyobraźnię, pozwala pomyśleć, że jeżeli można zacząć z sukcesami uprawiać jogę nawet po pięćdziesiątce, to i mózg można  ćwiczyć w każdym wieku.