www.edukacjaidialog.pl Czasopismo Luty 2008

Od redaktora

Zaufanie zdobywa się tylko w jeden sposób. To, czy ludzie nam ufają nie zależy od innych, ale wyłącznie od nas samych. Chcemy, aby ludzie nam ufali, to bądźmy godni zaufania. A to znaczy, że dotrzymujemy słowa, przede wszystkim najpierw samemu sobie, mówimy to, co myślimy, robimy to, do czego się zobowiązujemy.

Drodzy czytelnicy,

w bieżącym numerze rozmawiamy o autorytecie. Jak go zbudować? Czy jest to możliwe? Dlaczego nasi uczniowie, rodzice jednych szanują, a o innych wypowiadają się z dystansem? Budowanie autorytety zaczynamy od zbudowania osobistej wiarygodności. Dlaczego? Proszę odpowiedzieć na następujące pytania. Czy zdarzyło się Państwu kiedyś czekać na kogoś, a ta osoba się spóźniała? Co Państwo o takiej osobie wówczas myśleli? Czy mówili sobie: "nie, to niemożliwe, coś musiało się stać, bo to do niego niepodobne". A może: "no tak, z nim tak zawsze, można było przewidzieć, że się spóźni". Dlaczego Państwo o takim samym zdarzeniu mogli tak różnie zareagować? Odpowiedź jest prosta. Jednej z tych osób ufaliśmy, drugiej nie. A w takim razie, w jaki sposób można zbudować do siebie zaufanie? Jak to się dzieje? Jest tylko jedna odpowiedź. Decyduje o tym osobista wiarygodność. Jeżeli w swoich kontaktach z innymi dotrzymywaliśmy słowa, przychodziliśmy o umówionej godzinie, byliśmy spójni z tym co robimy i z tym, co myślimy, to ludzie będą instynktownie będą nam ufać. To nasza indywidualna wiarygodność decyduje o zaufaniu do nas przez innych ludzi. Zaufanie zdobywa się tylko w jeden sposób. To, czy ludzie nam ufają nie zależy od innych, ale wyłącznie od nas samych. Chcemy, aby ludzie nam ufali, to bądźmy godni zaufania. A to znaczy, że dotrzymujemy słowa, przede wszystkim najpierw samemu sobie, mówimy to, co myślimy, robimy to, do czego się zobowiązujemy. W przeciwnym razie stajemy się osobami niewiarygodnymi i ludzie na pewno nie będą nam ufali. Oczywiście, jeżeli sami sobie nie potrafimy dotrzymać słowa i kiedy deklarujemy, że jutro zrobimy porządek w swojej poczcie mailowe, wstaniemy wcześniej, aby się poćwiczyć, zaczniemy uczyć się języka, to trudno będzie nam dotrzymywać słowa innym. Jeżeli z taką trudnością przychodzi sobie samym dotrzymywać obietnicę, to tym bardziej trudne będzie wobec
innych.

Tylko w ten sposób można rozpocząć budowanie autorytetu w naszych klasach, szkołach u rodziców. Budowanie zaufania rozpoczyna się od pojedynczego człowieka, od jego decyzji o byciu wiarygodnym. Nasza osobista wiarygodność sprawi, że inni nam zaczną ufać. W ten sposób rozpoczynamy budowanie autorytetu. To dopiero pierwszy krok. Na autorytet składa się nie tylko zaufanie, ale także nasze umiejętności i wiedza.

W naszej dyskusji o autorytecie polecam ważny tekst Iwony Majewskiej -Opiełki, która przed laty przedstawiła nieznany mi wówczas styl zarządzania szkołą i co dla mnie najważniejsze, zainspirowała do kształtowała postawy opartej na charakterze. Wbrew potocznym praktykom szkoleniowym konsekwentnie przekonywała mnie, że tylko życie oparte na zasadach, wartościach, zgodne z moimi marzeniami jest działaniem, które przynosi satysfakcję i spełnienie.

Życzę przyjemnej lektury,

Witold Kołodziejczyk

Luty 2008