Publikacje

Katarzyna Rozmanowska, 28 Lipiec 09, komentarze (2)

Teatr szkolny

Teatr zaspokaja potrzeby psychiczne jednostki ludzkiej, już od najmłodszych lat jej istnienia, i odgrywa ważną rolę w rozwoju osobowości człowieka. Scenki improwizowane, etiudy, żywe obrazy lepiej niż wykład moralizujący rozwiązują problemy młodzieży gimnazjalnej, pozwalają zapobiegać konfliktom i rozwiązywać je, uczą uczniów dokonywać świadomych wyborów. Udział w teatrze szkolnym umożliwia emocjonalny rozwój młodego człowieka. Pozwala poznawać siebie, pomaga wyrabiać umiejętność wywoływania emocji i radzenia sobie z nimi. Pozwala odkryć inny świat (inny niż "domowy", "podwórkowy", "lekcyjny"), znaleźć motywację do życia, na zasadzie: mogę na scenie, to mogę w życiu; rozwija wiarę w siebie. W takim rozumieniu ma niewątpliwie znaczenie terapeutyczne.

Katarzyna Rozmanowska, 28 Lipiec 09, komentarze (2)

Scenariusz przedstawienia pt. ?Ktoś mnie ocalił".

Przedstawienie o tematyce profilaktycznej powstało na potrzeby organizowanego w szkole programu "Trzy razy nie".

Scenografia:
Scena podzielona na dwie części: pokój, podwórko Pokój:, biurko, plakaty na ścianach
Podwórko: mur z cegieł na nim napisy grafity, krzewy, drzewa itp.
Hasła na murze na podwórku

NIKOTYNA ZDROWIU SZKODZI,
A DO TEGO BARDZO SMRODZI.

DLA NIEPALĄCEGO CHŁOPAKA
KAŻDA DZIEWCZYNA ODDA BUZIAKA.

BIAŁY UŚMIECH JUŻ Z ODDALI
MA TEN CHŁOPIEC, CO NIE PALI.

3 transparenty: NIE PIJ, NIE PAL, NIE ZAŻYWAJ
Stroje:
Anioł, diabeł, 3 duchy(palaczka, pijaczka, narkoman)
Plecak ( 3 puszki, biały proszek w torebce)

Angelika Kubik, 24 Czerwiec 10, komentarze (2)

Niedostosowanie społeczne w aspekcie braku realizacji potrzeb oraz przyczyn środowiskowych i rodzinnych

Na zorganizowanej przez UNESCO w 1952 roku konferencji poświęconej wychowaniu i zdrowiu dzieci w Europie ustalono następującą definicję dziecka społecznie niedostosowanego „za dziecko społecznie nieprzystosowane uważa się takie dziecko, które jest niezdolne do swobodnego uczestnictwa w życiu swej grupy i do reagowania na jej wymagania w sposób możliwy do przyjęcia.”

Halina Spionek uważa za niedostosowane społecznie takie jednostki, „u których zaburzeniu uległa sfera emocjonalno – wolowa oraz rozwój charakteru i osobowości, co powoduje często zakłócenia stosunków społecznych między dziećmi a ich otoczeniem.” Przy tym do istotnych przyczyn takiego stanu rzeczy autorka zalicza m.in. błędy wychowawcze w rodzinie i w szkole, które w niekorzystnych warunkach życia i nauki dziecka wzmagają trudności wychowawcze i prowadzą do objawów wczesnego wykolejenia w postaci : ucieczek z domu, wagarów, kradzieży, picia alkoholu itp.

Pojęcie „niedostosowania społecznego” definiuje również Otton Lipkowski, według którego „jest to zaburzenie charakterologiczne o niejednolitych objawach, spowodowane niekorzystnymi zewnętrznymi lub wewnętrznymi warunkami rozwoju, a wyrażające się wzmożonymi i długotrwałymi trudnościami w dostosowaniu się do normalnych warunków społecznych i w realizacji zadań życiowych danej jednostki.”

Ewelina Adamczyk, 01 Lipiec 10, komentarze (2)

„Wyzwoleni rodzice, wyzwolone dzieci”, Adele Faber, Elaine Mazlish

Muszę przyznać, że „Wyzwoleni rodzice, wyzwolone dzieci” Adele Faber, Elaine Mazlish dość długo kurzyła się u mnie na półce zanim sama doczekała się wyzwolenia spod tony gazet i innych szpargałów. Nie mam zaufania do poradników, a tym bardziej do bestsellerów zza oceanu. O ile większa była moja radość i pozytywne zdziwienie, gdy wreszcie zaczęłam ją czytać. Dzięki tej lekturze zrozumiecie, dlaczego wasze dzieci zachowują się tak, a nie inaczej i przypomnicie sobie czasy, gdy sami byliście dziećmi.

Ewelina Adamczyk, 08 Lipiec 10, komentarze (2)

„Jak mówić do nastolatków, żeby nas słuchały. Jak słuchać, żeby z nami rozmawiały”, Adele Faber, Elaine Mazlish

To trzecia książka amerykańskich autorek Adele Faber, Elaine Mazlish, które tym razem wyjaśniają jak rozwiązywać problemy między nastolatkami a rodzicami. Kto czytał ich poprzednie książki, szybko się zorientuje, że prezentowane metody nie odbiegają od tych opisywanych wcześniej. Przede wszystkim daj swojemu dziecku szansę na samodzielność, wybór i poprawę zachowania. Zamiast wydawać rozkazy, opowiedz o problemie; zamiast obwiniania, informuj; w miejsce gróźb, zaproponuj wybór; długie kazania wyraź jednym słowem. Pamiętajmy, że uczucia mają znaczenie, uprzejmość ma znaczenie, słowa mają znaczenie, w relacji opartej na troskliwości nie ma miejsca na karę, różnice między nami nie są nie do pokonania, wszyscy musimy czuć się cenieni – apelują do czytelników autorki.

Agnieszka Filipiak , Jacek Pietrzyk , 23 Sierpień 09, komentarze (2)

Autorytet nauczyciela a wychowanie w szkole

"Kto chce przewodzić ludziom nie powinien gnać ich przed sobą, lecz sprawić by podążali za nim"
Charles Louis Montesquieu


Czy współczesny nauczyciel jest autorytetem, za którego śladem idą tłumy? O autorytecie nauczyciela w ujęciu historycznym i teraźniejszym kilka słów w poniższym artykule.

Ewa Szydłowska, 24 Sierpień 09, komentarze (2)

Scenariusz przedstawienia z okazji Dnia Babci

Scenariusz przedstawienia z okazji Dnia Babci dla dzieci starszych klas szkoły podstawowej

Nawrócenie wnuczki



Występują:

Anioł 1, Anioł 2, Anioł 3, Anioł 4

Babcia

Wnuczka Monika

Wystrojona Zośka

Przyjaciółka Lucyna

Blokersi (adekwatnie do układu tanecznego- 2-4 osoby)

Diabeł

Małgorzata Delmanowicz, 08 Grudzień 09, komentarze (2)

Komunikacja alternatywna (początki)

Początki pracy z uczniem z porażeniem mózgowym, poruszającym się na wózku, ale również i samodzielnie. Uczeń wypowiada trzy słowa. Rozpoznaje zdjęcia.