Blogi

Jarosław Kordziński, 17 Sierpień 16, komentarze (0)

Czy szkoła może być lepsza?

Od dłuższego czasu znajdujmy się w ogniu dyskusji na temat perspektyw zmian w polskim systemie edukacji. Zdaniem części dyskutantów szkoła musi ulec radykalnej zmianie. Najlepiej wrócić do rzeczywistości sprzed 1999 r. Przywrócić ośmioklasową szkołę podstawową, matury oceniane przez tych samych nauczycieli, którzy przygotowywali do nich swoich uczniów i oczywiście wrócić do stanu 80% szkół zawodowych, żeby młodzież mogła się uczyć na swoim poziomie i przestała być oszukiwana, że może więcej.
 

Tomasz Małkowski, 16 Sierpień 16, komentarze (0)

Czy zadawać prace domowe na wakacje? Oczywiście!

Ci z Państwa, którzy znają moje poglądy, przecierają pewnie oczy ze zdumienia. – Jak to, panie Tomku? W kółko pan narzeka, że dzieciaki są przeciążone nauką, a teraz co?
 

Magdalena Waleszczyńska, 13 Sierpień 16, komentarze (0)

Nie płać za naukę swojemu dziecku

Płacenie dzieciom za oceny to temat, który budzi wiele emocji. Niektórzy rodzice decydują się na gratyfikację pieniężną za dobre wyniki w nauce lub drobne pomoce w domu. Uważają, że takie postępowanie jest efektywne i szybko przynosi oczekiwane efekty. Inni utrzymują, że w ten sposób prowadzą edukację finansową swoich pociech. Należałoby się jednak zastanowić, jakie mogą być koszty takich szybkich „efektów” wychowawczych? Czy rzeczywiście takie postępowanie jest wychowawcze i godne naśladowania lub polecenia?
 

Marzena Żylińska, 11 Sierpień 16, komentarze (0)

Czy pajdocentryzm to utopia? Szkoła dla dorosłych czy dla dzieci?

Nie zmuszajmy do aktywności, ale wyzwalajmy aktywność. Nie każmy myśleć, lecz twórzmy warunki do myślenia. Nie żądajmy, lecz przekonujmy. Pozwólmy dziecku pytać i powoli rozwijajmy jego umysł tak, by samo wiedzieć chciało.

/Janusz Korczak/

Komu służy obecny model szkoły? Czy uwzględnia potrzeby rozwojowe dzieci i młodzieży? Czy w naszych szkołach uczniowie mogą rozwijać wszystkie swoje talenty? Czy szkoły są dla nich przyjaznym środowiskiem, czy mogą się tam czuć bezpiecznie?
 

Łukasz Srokowski, 10 Sierpień 16, komentarze (0)

O ciekawości małych dzieci...

Widziałem ostatnio fajną scenkę, gdy szedłem na spacer z psem. Mały chłopiec, tak na oko trzyletni, wyrwał się na spacerze ojcu i pobiegł do wielkiego drzewa - po czym zaczął je obchodzić dookoła, uważnie mu się przyglądając. Ojciec dołączył do niego i usłyszałem, jak mały pyta "tato, a czemu to drzewo jest takie duże..." - i wskazał dla porównania na inne, tuż obok "a tamto nie?".
 

Jarosław Pytlak, 01 Sierpień 16, komentarze (0)

Poglądy zbyt rzadko (w szkole) kwestionowane (2)

Rola, jaką w życiu polskiej szkoły odgrywają lub powinni odgrywać rodzice jest tylko dość ogólnie zarysowana w prawie oświatowym, co można uznać za przejaw pewnego pragmatyzmu. Rodzicielskie szeregi są po prostu niezwykle zróżnicowane. Na jednym ich krańcu lokują się wyznawcy poglądu o potrzebie dużego zaangażowania, zarówno w sferze zarządzania i nadzoru, jak uczestnictwa w życiu społecznym szkoły. Na drugim znajdują się zdeklarowani zwolennicy świętego spokoju, oczekujący, że nauczyciele sprawnie i kompetentnie zrealizują swoje zadania, w miarę możności nie absorbując uwagi (i czasu) opieki domowej. Pomiędzy tymi skrajnościami rozciąga się wielka różnorodność postaw, zazwyczaj zależnych od różnych lokalnych czynników, choć z dużym odchyleniem w stronę bierności. Z tego powodu trudno wskazać stereotypy dotyczące relacji ze szkołą, dominujące w świadomości całej tak zróżnicowanej grupy. Bez wątpienia natomiast można się ich doszukać w wypowiedziach polityków i działaczy oświatowych, zabierających głos w imieniu rodziców, oraz w publicystyce dotyczącej edukacji. Wynika z nich jednoznacznie, że rodzice uczniów stanowią istotny element społeczności szkolnej, a przez wspólnotę celu, jakim jest dobro dziecka, są najważniejszymi sojusznikami nauczycieli w procesie kształcenia. Ten pogląd jest tak mocno artykułowany w publicznej debacie, że można go wręcz uznać dzisiaj za element rodzimego kanonu poprawności politycznej.
 

Jarosław Kordziński, 31 Lipiec 16, komentarze (0)

Wstęp

– Dzień dobry, porozmawiamy dziś o rozmawianiu.
– …
– Jak myślicie, co to jest rozmowa?
– …
– A gdybyście mieli zdefiniować słowo rozmowa w jednym zdaniu, to jak ono by wyglądało?
– …
– Hmmm… nie jesteście zbyt rozmowni.
– No nie, przecież słuchamy!

Z uczniami trzeba rozmawiać. Jeśli nie będziemy tego praktykować, uczniowie nie będą ani do nas mówić, ani tym bardziej nas słuchać.
 

Marzena Żylińska, 29 Lipiec 16, komentarze (0)

"Płytki umysł" Nicholas Carr

„Potrzebna nam jest neurobiologia szkoły” napisał w swojej książce „Co z tą szkołą?” lekarz i neurobiolog Joachim Bauer. Czym jest owa „neurobiologia szkoły” i w czym może nam pomóc, w niezwykle interesujący sposób wyjaśnia Nicolas Carr, autor książki „Płytki umysł”.