Blogi

Wojciech Książek, 27 Kwiecień 14, komentarze (0)

Gimnazja prozawodowe szansą dla części uczniów (3)

Jerzy Lackowski, 28 Maj 13, komentarze (0)

Edukacja domowa dla sześciolatków

Jarosław Kordziński, 14 Sierpień 14, komentarze (0)

Zrób, żeby twoje życie miało sens

Stan Twojego życia jest niczym innym, jak odbiciem stanu Twojego umysłu.

/W. Dyer/

Jednym z najbardziej popularnych pojęć używanych przez gimnazjalistów jest wyrażenie "bez sensu". Z podobnym zadowoleniem tą samą frazą posługują się rozmaici ludzie, którzy uważają, że z różnych powodów im w życiu nie wyszło. Przyczynami takiego podejścia do własnego życia jest na ogół roszczeniowe i pozbawione głębszej refleksji myślenie w kategoriach "należy mi się", "wszyscy to mają więc ja też powinienem mieć". W jednym i drugim przypadku mamy do czynienia z myśleniem życzeniowym pozbawionym świadomości związku efektów z uprzednio założonymi celami. Więcej, z brakiem rozróżnienia tego co jest celem, od tego co jest marzeniem, roszczeniem czy inną niczym nieuzasadnianą nadzieją, że to o czym myślimy należy nam się w sposób bezwarunkowy.

Beata Majewska, 25 Wrzesień 15, komentarze (1)

Edukacja bez szkoły - Arno i Andre Stern

Jaki ojciec taki syn. W pewnym aspekcie tak – obaj mają w sobie niewyobrażalną wyjątkowość, niewyobrażalną miłość i niewyobrażalną pasję do życia. Są moim natchnieniem, kiedy powątpiewam w swoją drogę i obrażam się na Boga. Ich życie jest dla mnie świadectwem autentyczności. Sternowie sterują własnym życiem, wystarczy wiedzieć, kim chce się być i mieć odwagę robić to, co się kocha.
 

Marzena Żylińska, 27 Listopad 15, komentarze (0)

Budząca się szkoła - relacja z Berlina

Z zespołem Budzącej się szkoły spędziliśmy trzy dni w Evangelische Schule Berlin Zentrum, której dyrektorką jest Margret Rasfeld. Szkoła na pierwszy rzut oka wygląda jak przeciętna niemiecka szkoła, za to w środku wszystko wygląda zupełnie inaczej. Trudno w szczegółach opisać wrażenia zebrane w ciągu trzech dni, dlatego wybiorę to, co mnie osobiście najbardziej poruszyło.
 

Marzena Żylińska, 20 Luty 15, komentarze (0)

Jak rodzice kontaktu z nauczycielami szukają

Zmiana systemu edukacyjnego to nie tylko dyskusje o programach, podręcznikach czy metodach nauczania, ale przede wszystkim zmiana panującej w szkołach kultury. Efektywna nauka wymaga dobrych relacji, a my mamy płytkie i powierzchowne. Wszyscy przyzwyczailiśmy się do pustych frazesów głoszących, że dla szkoły liczy się głównie dobro uczniów. Obecna  kultura edukacyjna nie ułatwia prowadzenia dialogu, bo oparta zostałą na strachu i wzajemnej podejrzliwości. Powiedzmy szczerze, dzisiejszej szkoły nikt nie lubi, a nauczyciele cieszą się na wakacje tak samo jak uczniowie. Dlaczego tak trudno to dostrzec?
 

Michał Wójtowski, 18 Lipiec 15, komentarze (1)

Obróbka lękiem, czyli unschooling po polsku

W ciągu ostatnich miesięcy często bywam w piwnicy. Sukcesywnie opróżniam kartony, wyjmuję z nich książki i przenoszę na trzecie piętro. Zawirowania życiowe sprawiły, że wiele spośród nich biorę do ręki po raz pierwszy od dziesięciu lat. Oprócz waloru sentymentalnego, opróżnianie piwnicy ma i tę zaletę, że natrafiam czasem na ciekawe, mocno przykurzone, archeologiczne znaleziska, do których – jak pamiętam – nie miałem niegdyś dość serca i cierpliwości. Należy do nich praca Krzysztofa Kicińskiego "Wizje szkoły w społeczeństwie posttotalitarnym". Rzecz została wydana w 1993 roku, zaś podstawę zawartych w niej rozważań o kierunkach zmian polskiej szkoły stanowią wywiady prowadzone w środowisku nauczycielskim u zarania transformacji, w roku 1991 (warto nadmienić, że Kiciński kontynuował w ten sposób swe badania sprzed roku 1989).
 

Danuta Adamczewska-Królikowska, 04 Listopad 13, komentarze (0)

Gdzie jest źle, tam prawdy dwie

Państwa Elbanowskich zobaczyłam pierwszy raz przed laty na konferencji zorganizowanej przez panią minister Hall w sprawie projektu obniżenia wieku obowiązku szkolnego. Zrobili na mnie nieciekawe wrażenie – trudno mi sobie przypomnieć formułowane przez nich jakieś konkretne, rzeczowe argumenty przemawiające za ich protestem, w pamięci utkwiła mi raczej nerwowa postawa z uzasadnieniem swoich praw jako rodziców i skracaniem dzieciństwa. Dlatego ich narastającą przez lata aktywność permanentnie pomijałam, by, że tak powiem, głupotami nie zawracać sobie głowy.