Blogi

Jarosław Bloch, 21 Wrzesień 16, komentarze (0)

Odnosząc się do "szczegółów" reformy

„Szczegóły” wielkiej reformy okazały się zbiorem ogólników i pobożnych życzeń. To co zostało powiedziane częściowo mnie zastanawia, częściowo przeraża i raczej nie cieszy. Czego więc dowiedzieliśmy się 16 września A.D. 2016?
 

Łukasz Srokowski, 20 Wrzesień 16, komentarze (0)

Portfel rodziców a wyniki w szkole

- Tato, mam sprawę - Maks usiadł naprzeciwko ojca - jest organizowane takie spotkanie, na temat wymierających gatunków. Wiesz, tej fundacji, z którą byłem w zeszłym roku.
- Hmm.. - jego ojciec, szpakowany pan koło pięćdziesiątki, opuścił okulary sponad książki - a gdzie ono jest?
Maks spochmurniał.
- Są dwa - powiedział - pierwsze w Krakowie, drugie w Paryżu. 
- Kraków jest ok. Mamy tam rodzinę, mógłbyś u nich przenocować - ojciec się zamyślił - ale na Paryż nie będziemy mieli pieniędzy.
- Tego się obawiałem - Maks był ewidentnie rozczarowany - a może jednak, to dopiero za trzy miesiące? Może jakoś...
- Przykro mi, synku - odparł ojciec smutnym głosem - nie damy rady.
 

Jarosław Bloch, 17 Wrzesień 16, komentarze (0)

Zdumiewająco prosty świat Anny

Świat Anny jest bardzo prosty. Reformy ostatnich 16 lat można odwrócić w niespełna rok. Przed paleniem świeczek na grobach dopiąć wszystkie szczegóły, do Wigilii napisać podstawę programową, a na majówkę mieć wydrukowane profesjonalne podręczniki (bo przecież szkoły muszą wiosną podać listę podręczników, ale dla Anny to też nie problem, a może zapomniała…). Anna takimi błahostkami się nie przejmuje. Optymizm, że wszystko pójdzie jak z płatka, jest tu nawet większy niż przy reformie sześciolatków. Problemu nie stanowi nawet to, że dwa roczniki spotkają się w tej samej szkole i klasie. Pełen luz. Co trzeba palić, żeby być tak wyluzowanym? Pytam, bo też bym tak chciał.
 

Marzena Żylińska, 16 Wrzesień 16, komentarze (0)

Czy wszyscy mogą uczyć się w tym samym tempie?

Dlaczego mózg uczy się inaczej, gdy to, czego uczy się dziecko ma dla niego znaczenie? Jak wykorzystać w edukacji wiedzę o tym, jak uczy się mózg? W czasie październikowej konferencji będziemy starali się nawiązać do tego, co postulują neurobiolodzy.
 

Witold Kołodziejczyk, 13 Wrzesień 16, komentarze (0)

Patrzmy obiektywnie i działajmy odpowiedzialnie*

Prawdziwy lider, gdy odwróci się za siebie, widzi tłum, który chce za nim podążać. Ludzi, których nie trzeba popychać i ciągnąć. Czy dziś mamy nową definicję lidera, za którym stoi tłum pełen żalu, goryczy, narzekający i szukający winnych na zewnątrz i u innych?
 

Zofia Grudzińska, 11 Wrzesień 16, komentarze (0)

Kiedy nauczyciel oddaje uczniowi wolność decyzji

Bez wstępów, trzeba skomentować użycie sformułowania „nauczyciel oddaje”. Może nauczyciel oddawać uczniowi pracę, pożyczony w trakcie lekcji długopis lub honor – w razie, gdyby się w jakiejś dyskusji okazało, że to uczeń ma rację. Ale czy można komukolwiek „oddać” wolność? Sądzę, że w tym kontekście użycie tego słowa zdradza podświadome („w tyle głowy”) stanowisko mówiącego: nauczyciel ma władzę.
 

Jerzy Lackowski, 09 Wrzesień 16, komentarze (0)

Czy reforma minister Zalewskiej uzdrowi polską oświatę?

Początek nowego roku szkolnego zdominowały dyskusje i rozważania osnute wokół propozycji zmian, jakie zapowiedziała tuż przed wakacjami minister edukacji Anna Zalewska. W debacie publicznej, pomimo przedstawienia przez szefową MEN wielu kwestii, głównie podejmowana jest sprawa zmiany struktury naszego systemu szkolnego, polegająca na powrocie do ośmioletniej szkoły podstawowej, czteroletniego liceum ogólnokształcącego i pięcioletniego technikum oraz wprowadzeniu w miejsce szkół zawodowych dwustopniowej szkoły branżowej.
 

Jarosław Kordziński, 07 Wrzesień 16, komentarze (0)

Dlaczego warto

Bądź zmianą, którą chcesz widzieć u innych.

/Mahatma Gandhi/

Dawno temu trzech mnichów buddyjskich wędrowało przez pustynię. Pod długim marszu, kiedy słońce zaczęło się chylić ku zachodowi, mnisi zorientowali się, że nie wiedzą dokładnie, gdzie mają iść. Zmęczenie usiedli na piasku i zaczęli medytować. W pewnym momencie jeden przerwał milczenie i powiedział: „Bracia, jesteśmy zgubieni”. I znowu zapadła cisza. Nagle przerwał ją drugi, który stwierdził: „Nie, bracia, to nie my się zgubiliśmy - przecież jesteśmy tutaj. To droga zginęła”.